Seyran uykuya dalmısti Ferit hala nefeslerini dinliyor bazen bileklerini ellerinin arasına alip nabzını kontrol ediyordu. Seyran bir seyler mırıldanmaya başladı, Ferit bu gün onun iki kere uyuduğunda ikisinde de çok ağır kabuslar gordugunu ve korku icinde uyandigini bildiği için onlerindeki ayları bu kabuslarla gecireceklerini biliyordu, mırıldandığı şeyin bir kabusun parçası olduğunu anladı
Seyran----Yardım edin nolur, nolur, yalvarırım, ben bir şey yapmadım, Ferit neredesin, neredesin Ferit, Ferit...
Seyran tekrardan yaşadıklarını görüyordu.
Ferit seyranin göğsünde duran elini kendi elleri arasına aldı ve onun sesinden korkmamasi için kulağına fısıldadı biraz eğilerek
----Sakin ol bebeğim, ben yanındayım, burdayım, korkma geçti, dedi.
Seyran gozlerini açtı çok hafif bir irkilmeyle
----Ferit!
Ferit bir kez daha güvende olduğunu hissettirmek için saçlarını okşayıp, öptü, ellerini sevdi.
----Burdayım, geçti yanındayım.
----Ferit oturmak istiyorum, dedi ağlar bir şekilde.
Ferit önce kendisi kalktı sonra yavaşça destekleyerek seyrani kaldırdı. Yatakta oturttu ve kendisi her zamanki gibi önüne eğildi.
----Konuşmak mı istiyorsun bebegim?
----Nefes almak istiyorum, sonra da konuşmak.
----Tamam aşkım gel biraz terasa çıkalım oturalım, konuşalım.
Ferit kalkıp seyrani kaldırdı ve terastaki koltuklara oturttu kendisi de yine önüne eğildi ellerini ellerinin arasına alıp öptü, her zamanki gibi. Seyran bir anda hıçkıra hıçkıra bağırarak ağlamaya başladı.
----Ferit, ben kabus görmek istemiyorum, o kadın, o kadını görmek istemiyorum çıksın gitsin istemiyorum korkuyorum.
----Gecicek askim sana söz veriyorum geçicek
Demesine kalmadan Seyran sirtinda bir ağrı hissettigi belli bir şekilde kivrandi, bağırdı.
----Dur Seyran bakiyim bir.
Ferit baktı ve sırtı tekrardan kaniyordu gitti sargı bezlerini alıp yanına geldi, Seyran bu sefer sargilarini degistirirken çok ağladı, canım yanıyor diye çok bağırdı, Ferit ondan gizli bir şekilde ,
,sargilarini degistirirken ağlıyordu.
Ferit seyrani öptü güven verici bir öpücükle
Seyran----Çok canım yanıyor Ferit çok korkuyorum!
Seyran önünde oturan feritin omzuna başını koydu Ferit seyranin saclarini sevdi Seyran orda ağlaya ağlaya uyuya kaldı, Ferit tekrardan onun her zamanki güvende hissettigi ses tonunu kullanarak
----Güvendesin bebegim, saricam yaralarını, dedi. Kucağına alıp yatağa götürdü ve tekrardan göğsüne yatırıp uyumasını sağladı
O gece Seyran her kabuslara uyanacak gibi olduğunda Ferit kulağına güven verici sözcükler fisildiyor, Seyran her birinde sakinlesiyordu, belki uyaniyordu ama gittikçe iyileşerek...
Sabah olduğunda Ferit hala uyumamış, hala aynı şekilde Seyran'i izliyordu.
Ferit içine çeke çeke öpmeye başladı, sanki son kez gibi hissederek, her öptüğünde içi gecercesine öptü.
Seyran kipirdamaya başladı.
Ferit----Günaydın, iyi misin?
Seyran mırıldanarak onayladı iyiyim anlamında.
Kapının calmasiyla Seyran irkildi.
----Sakin ol aşkım evden biridir bir şey yok.
Ferit kapıyı açtı ve karşısında Latif vardı.
----Ferit Bey kahvaltıya çağırıyorlar Hattuc Hanım Ve Ağam
----inmicez Latif efendi
----Özellikle istediler
----Biz de özellikle inmicez o yüzden.
----Peki iletirim
----iletirsin.
Ferit kapiyi kapadı ardından Seyranin yanına tekrar gitti
----Çıkmak istemiyorum Ferit.
----Çıkmayiz o zaman Seyran sen yeter ki iste.
Seyran feritin kucağına yattı Ferit saclarini sevmeye başladı.
