HAY SENİN ABİ'Nİ... [Az Texing]

17.bölüm

Keyifli okumalar

Beyaz_krtns🥰

KALEM TUTUCU'dan bir bölüm daha...

Çağla işim var diye evden çıkmıştı maksat abisini ve çiçeği yanliz birakmakti. İçinden "umarım bana hemen yiğen yaparlar"diye geçirip kikirdayarak yürümeye devam etti.

Kendi yürek yangınını sani söndürmüş gibi yaşamaya devam ediyordu ne kadar yaşamak yada nefes almak denirse.

Kendini yine sahile atmıştı. Nedense Çiçek ile sahilde olamayi çok seviyordu. Arjenle sahilde karşılanmıştı. Çiçekle en güzel anıları yine sahildeydi.

Kendini bir bank'ın üzerinde bıraktıktan sonra sakince denizi izlemeye başladı. Kimse görmeden akitti yine göz yaşlarını usul usul...

Arjen'nin hayatında biri olduğunu kabullenmesi uzun sürmüştü ama kabullenmisti nihayetinde. Artık adliyeye de gitmiyordu. Ama yine sarma börek yapınca serkan'a götürüyordu. Kapıdaki güvenlik Hamdi abiye veriyordu oda Serkan'a.

Önceleri arjenin odasına girmeden de olsa Serkan'a kapıdan vereceklerini verir sonra arjen gelmeden giderdi. Ama artık durum değişmişti.

Akşamın hafif esintisi tenini oksuyordu. Sıcak bir okşama yaz her yerde kendini belli ediyordu. Rüzgara eşlik ediyor denize eşlik ediyordu.

Biraz daha oturduktan sonra kalmak  için ayaklanmisti genç Kız. Oturduğu bank'dan kalmış aklındakini yapmak için bir iki adım atmıştı ki gördüğü manzara karşında ayakları sanki betona bulaşmış gibi hareketsiz kalmıştı.

Arjen karşısından geliyordu Ece ile elele tutuşmuş gülerek Eceye birseyler anlatıyordu. Kendini hızlıca toparlayan Çağla hareketlerini hızlandırır yanlarından geçmeyi planliyordu.

"Aaa merhaba Çağla " diyen sesle duraksadi. Ecenin sesiydi bu ne var sanki şimdi konuşacak. Şimdi çağlanın karşısindaydilar.

"Merhaba" deid genç Kız.ne arjen konuşmuştu ne de Çağla onunla.

"Nasılsın? Görüşemiyoruz da bir türlü denk gelemedik"dedi neşeli sesiyle.

"Evet öyle oldu, benim gitmem gerek iyi akşamlar" diyip hizlica ordan ayrılmak istiyordu.

"İyi akşamlar ama böyle olmadı bir aksam hep beraber görüşelim"

"Pek sanmiyorum ama yinede teşekkür ederim hoscakal" diyip bu sefer adımlarını iyice hızlandırdı. Arjene bakmamak için harcadığı çaba onu yokrmuştu.

Onları arkasında bırakıp hızlı hızlı yürümeye başladı. Hemen bir pastaneye uğradı biraz börek ve poğaça aldı. Bugün kendi yapamamıştı sevgili abisi ve yengesi için hazırlık yapmıştı.

Elindekilerle istedigi yere gelince duraksadi. Kulübeye baktı kimse yoktu etrafda tek tük insanlar vardı. Gideceği yere yürümeye başladı. İşte yine gelmişti karşısında dört mezar vardı. Çiçeklerini temizledi topraklarını suladi.dualarini etti.

"Ooo Çağla Kızım nerelerdeydin?" Diyen sese döndü.

"Geldim geldim mehmet abi kulübeye baktım yoktun " dedi güler yüzüyle

"İşim vardı Kızım bu taraflarda " dedi yaşlı adam. Mezarlık da gelene gidene yardımcı olurdu mehmet efendi. Çağla gide gele onunlada muhabbeti ilerletmisti.

Elindeki torbayi uzatıp " bunlar sana" dedi çağla.

"Ah be kızım hiç mi elim boş gelmezsin"

"Bugün biraz hazır oldu ama soz birdaha yine bendensin" dedi.

"Öyle olsun bakalım, hadi gel çayım var sıcak içelim  yada serin birseyler içelim "

"Tamam abi geliyorum ben biraz daha işim var "

Mehmet efendi başını sallayıp çağla'nın yanından ayrılmaya başlamıştı. Çağla ise son kez duasını edip yavaşça ayrılmıştı mezarlardan.

Biraz yurudukden sonra çantasını unuttuğunu fark edip tekrar yolu dönmek üzere adimlaya başladı. O sirada mezarların başında daha önce görmediği iki adamı fark etti. Biraz garip ve tekin olmayan tiplere benziyorlardi.

Adamların arkası donuktu Çağla onların arkalarına düşün iki mezarın arkasına saklamisti.ne yapmaya çalıştıklarını anlamak istiyordu sadece. Çünkü mehmet efendi bu zaman kadar sadece çağlanın geldiğini Arjen in de ara sıra geldiğini söylemişti.

Konuşmaya başladıklarında Çağla duydukları karşısında ne yapacağını sasirmisti. Neler oluyor böyle bu insanlar kim neler diyorlar diye geçirdi içinden. Konuşmaları devam ettikçe cagla'nin göğsü sıķışıyordu adeta.

Adamlar bir süre sonra mezarların başından ayrılmıştı. Çağla olduğu yerden güçlükle kalkmıştı. Nasil olurdu bu tüm bu duydukları. Arjen'e anlatmalimiydi.

Aklı, kalbi , ruhu karmakarışık olmuştu. Yavaşça mezarların yanına gelip çantasını aldı. Allahtan çantasını yere koymuştu.

Hızlıca mehmet beyin kulübesine gitti.

"Hah geldin mi ?"

"Mehmet abi çay alacağım olsun benim acil bir işim çıktı gitmem lazım."

"Tamam kızım, hoscakal" diyen Mehmet beyin yanından ayrıldı çağla bunu biran önce yapmalıydı. Hemen Arjen'e mesaj attı. " pera kafeye gelebilir misin ? Çok önemli ben oraya gidiyorum şimdi" bu kadar yazmıştı. Arjen den çok gecikmeden "tamam" diye cevap gelmişti bile.

Çağla kafeye gelince herhangi bir masaya oturdu. Bir süre sonra Arjen'in kafeye girdiğini gördü. Gozleri birbirini bulmuştu bile.Arjen çağlanın yanına doğru gitmişti bile.

"Merhaba" dedi sakince.

"Merhaba" deid çağla arjen hala ayakta duruyordu." Otursana" demesiyle karşısına oturdu.

"İyi misin bir sorun mu var ?" Dedi Arjen bunu söylerken gözleri ile çağla üzerinde hasar tespiti yapmayi da ihmal etmedi. Gerçekten önemli bir konu olmalı olamiydi yoksa çağla böyle birsey yapmazdı.

"İyiyim." Dedi derince nefes alıp vermeye başladı.

"Önemli olmazsa seni buraya çağırmazdım."

"Biliyorum"

"Bak bu nasil söylenir bilmiyorum yani uygun kelimeler neler onu bile toparlayamıyorum"

"Lütfen direk şöyle" deid genç adam merakla.

"Ben bugün birsey duydum. Nerde ve nasıl olduğunu sorgulama lütfen ve sadece beni dinle. Duyar duymaz da bilmen gerektiğine inandım. Aileni damla öldürmüş." Dedi pat diye arjen'e bakınca tek kaşının kalktığını fark etti. " Ayrıca sizin nikahınız gerçek değilmiş sadece bir kurmacadan ibaretmiş ve nasıl desem bilemiyorum. Damlanın mezarı şuan boş"dedi çabucak ve birden ayağa kalkıp

"Çok üzgünüm ama bilmen gerekiyordu"diyip arjen'in cevap vermesini beklemeden kafeden çıkıp gitmişti genç Kız.

Ardinda ne dusunecegini bilmeyen genç bir adam bıraktığının farkındaydı peki ya Arjen o neler hissediyordu şuan , masada öylece birkaç dakika Oturmaya devam etmiş sonrasında ise oda çıkmıştı kafeden.

Sadece yürüdü genç adam ve düşündü ne yapacaktı bundan sonra ,derince bir nefes alıp yoluna devam etti...