14.bolum

217 12 0
                                    

Keyifli okumalar

papatya_klbk😊

Elele yuruyorduk. Yıllarca hayalini kurduğum şeyi şuan yaşıyordum ve rüya olmasından ölesiye korkuyordum. Gökberk ellerimi sıkı sıkı tutuyordu.

Yol boyunca hiç konuşamamistik. Mahalleye dönemeden ellerimizi ayırdığım da bana donmustu.

"Ne oldu?"

"Şey böyle mahalleye girmeyelim"

"Neden ? Ayıp mi Çiçek"

"Değil tabiki sevginin ayibi olmaz ama benide anla lütfen"dedigimde sakince bana bakıyordu.

"Tamam , akşama bize geliyorsun ve herseyi konuşuyoruz tamam mı gönül çiçeğim"

"Zaten caglaya uğrayacaktım. Gelirim ozaman "

Yanyana yürümüş ve evlerimize gelince orda ayrılmistik. Eve geldiğimde annem yemekle ugrasiyrodu.

"Hosgeldin Kızım"

"Hosbulduk annem "diyip yanagini opmustum. Hizlica anneme yardım  etmiş ve masayı hazirlamistik.yemeklerimizi yerken

"Yemekten sonra çağlanın yanına gideceğim"dedim

"Sorun mu var Kızım" annem hemen herseyi sesimden anliyordu.sessiz kaldım bir süre

"Var belli sorun Arjen oğlum mu ?" Bu kadın çok zeki bizi nasıl cozemedi hayret.

"Evet anne, çağla bugün onu ziyaret etmiş ve arjen ona dememesi gereken şeyler söylemiş..."

"Anladım kızım, git destek ol yanında ol" dediğinde ona en içten gülümsememi göndermiştim. Yemeğimiz bitmis masayı toplamis ve evden çıkmıştım.

Kapılarına geldiğimde kapıyı çaldım.sanki ilk kez geliyor gibi heyecanlıydım. Aslında evet sevgili olarak ilk kez geliyordum.kapiyi Gökberk açmıştı.

"İyi akşamlar" diyip içeri girdim. Birden bana sarıldı.

"Hosgeldin sevgilim" dedi kulağıma doğru.

"Hosbuldum" deidm gülümseyerek.geri çekildiğinde yüzümün kırmızı  olduğuna adım gibi emindim.

"Utanma Çiçek asla benden utanma. Gel hadi çağla odasında bugün biraz tuhaf sen biliyor musun sebebini"

"Hayır bilmiyorum, öğrenirim şimdi" diyip çağlanın odasına doğru yol aldım. Kapıyı tıklatmaya başladım.

"Abi yemek istemiyorum dedim" diye sesini duydum.

"Benim Çiçek" demele kapının açıldığını duydum.

"Gelsene" diyip içeri girmemi istedi.iceri girdiğimde yatağına oturdum.oda yanıma oturdu.bir süre sessizce oturduk.

"Herseyi Biliyorsun değil mi?"

"Evet Arjen beni aradı, konuştuk"dedim ellerini tutarken.

"Ben onu sevmekten asla vazgeçmeyeceğim Çiçek, ne kadar onursuzca değil mi?"

"Hayır hayır hiç öyle değil soni belki çok iyi olur " Ben icimde aşkımı yaşarken çağla bu haldeyken  nasıl derdim sevgili olduk diye.

"Olur mu ?"

"Olur olur" diyip konuşmamızı anlattım.

"Şimdi sen yine onu görmeye gideceksin ya hiç odasına girme görme onu ,vereceğini Serkan'a ver git  tamam mı bakalım ne yapacak"

"Tamam" diyip Gülümsedi.

"Hah şöyle ya gül biraz" dememeli sarıldı bana

"Seni çok seviyorum Çiçek, iyiki kardeşimsin"

HAY SENİN ABİ'Nİ... [Az Texing]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin