Chapter 05

1.1K 236 16
                                    


" අයාශ් මොකද්ද මේ කරගත්තෙ? මන් හිතුවෙ නෑ ඔයා මේ වගේ මෝඩයෙක් කියල. මට පොලිස් officer ආව ගමන්ම විස්තරේ කිව්වා"

ආරෝන් ආව ගමන්ම උගෙ දේශනෙන් මගෙ කන් දෙක පුරෝලා දැම්මා. ඌ මගෙ මූණෙ තිබ්බ තුවාල පැල්ලම් වල බෙහෙත් ගෑවා. සමහර විට ඌ කතා කලේ ඊයෙ ඌ ගිය එකට වේදනාවෙන් මන් ඔලුව බිත්තියේ ගහගත්ත එක ගැන වෙන්ඩ ඇති. ඒත් මට ඌ හිතන තරම් තුවාලයක් උනේ නෑ. ඔයිට වඩා ලොකු තුවාල මගෙ මූණෙ තිබිල තියෙනවා. මන් ඒක උට කිව්වත් ඌ ඒක විශ්වාස කලේ නෑ. ගනන් ගත්තෙත් නෑ. ඌ ඉන්නෙ උගෙ මතේ. උගෙ බකපණ්ඩිතකම් මන් ඉවසන් හිටියා මොකද මට හොදින් හරි නරකින් හරි ඌ එක්ක ඉන්ඩ තිබ්බෙ දවස් තුනයි. ඒත් ඌ ඒක විශ්වාස කලේ නෑ. ඌ හීන දැක්කා. මහා ලොකුවට හිරෙන් නිදහස් උනාම ගත කරන්ඩ තියෙන ජීවිතේ ගැන හීන දැක්කා. ඌ එව්වත් කිය කියමයි මගෙ තුවාල වලට බෙහෙත් දැම්මෙ.

 ඌ එව්වත් කිය කියමයි මගෙ තුවාල වලට බෙහෙත් දැම්මෙ

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

" උඹට පුලුවන් ද එකපාරක් මාව ඉඹින්ඩ"

මන් උගෙ අතින් අල්ලන් ඇහුවා. මට ඊයෙ දවස අමතක කරන්ඩ බෑ. ඌ ඒ තරමටම මට කාවැදිලා. උගෙ විජ්ජාවලින් මාව අව්ල් කරල. ඌ මහ විජ්ජා කාරයෙක්.

" මට බෑ.... අයාශ් කියන දෙයක් අහන්නෑ. මට ඕන්නැ අයාශ්ගෙ ලගට එන්න"

ඌ මගෙ අත අතෑරල අහකට ගියා.

" එපා යන්ඩ එපා උඹ කොහෙද යන්නෙ...? මෙහෙට වරෙන් උඹට කොහෙවත් යන්ඩ බෑ"

මන් ඌව ඇදල වගේ ලගට අරන් හයියෙන් බදාගත්ත. මට හරි ලෝභයි ඌව මතක් වෙද්දිත්. ආරෝන් බෙහෙත් පෙට්ටිය පැත්තකින් තියල ඇවිල්ල මගෙ ලගින් වාඩි උණා. ඌ මගෙ මූණ අතගෑවා.

" අයාශ් වෙනස් වෙලා..."

ඌ එහෙම කියල මගෙ මූණෙන් අත අහකට ගත්තා. ඒත් ඒක කරන්ඩ මට ඕනෙ උන්නෑ. මන් උගෙ අත ආයෙත් අරගෙන මගෙ මූණෙන් තියාගත්තා. ඌ හිනා උණා. උගෙ කිරිපාට දත් ටිකත් පේන්ඩ කට දෙපැත්තට ඇදල ඌ හිනා උණා. හරියට පිච්ච මලක් වගේ.

තීර්..... [ COMPLETE ] Donde viven las historias. Descúbrelo ahora