තීර්..... [ COMPLETE ]

Chapter 7

" පුදුමයි අයාශ්ට ඊයෙ රෑ හොදට නින්ද ගිහින්"

කාකි කාරයාගෙ කටහඩ මට උදේ කුකුළටත් කලින් ඇහුණෙ. වෙනදට කියල කුකුල්ලු අඩනවයෑ. හැමදාම මේකගෙ කටහඩනෙ මට ඇහුණෙ. මන් උගෙ සද්දෙටයි හැමදාම වගේ එදත් ඇහැරුණේ.

මන් උගෙ මූන දිහා බැලුවා.. ඌ කවදටත් වඩා අනුකම්පාවෙන් මගෙ මූණ දිහා බලල හිණා උණා.

" ඇයි මහත්තයො හිනාවෙන්නෙ... හිනාවෙන්ඩ එපැයි.. අදින් මගෙ කරදරේ ඉවරයි "

මන් එහෙම කියාගෙන නැගිටල හිටගත්තා.

" මෙන්න මේක කාල ඉන්ඩ අයාශ්"

ඌ මගෙ අතට බත් පිගානක් දුන්නා. හැබැයි ඒ වෙනද මට කන්ඩ දෙන එක නෙමේ. මස් මාළු අච්චාරු පරිප්පු අල බටුමෝජු එක්ක සුවද ගහන බත් එකක්. මගුල් ගෙදරක වගේ. මන් ඌ දිහා බලල හිනා උණා.

" අයාශ් හිනාවෙනවා. "

" ආරෝන් හින්දා"

" හ්ම් හ්ම් දැන් ඕක කන්ඩ"

ඌ එහෙම කියල ආයෙත් අර යකඩ දොර ගාවට ගියා.

" මහත්තයො.. ආරෝන් ආවොත් කියන්ඩ මන් මෙතනම ඉන්නව කියල"

මන් එහෙම කිව්වත් ඌ ඒක ගනන් නොගෙන මට කිසිම උත්තරේකුත් නොදී යන්ඩ ගියා. මන් බත් එක දිහා බැලුවා. රහ පාට බත් එකක්. මගෙ බඩ පිටට ඇළිල කාලෙකින් හරිහමන් කෑමක් නැතුව.මන් බත් පිගාන මූන ගාවට අරන් හොද හුස්මක් ගත්තා. මන් ඒ සුවද වින්දා.

" හහ්.... මෙව්ව මොකටද මට"

මන් මේ බත් එක අරන් ගිහින් කක්කුස්සි වලට හැලුවා. ඊටපස්සෙ ආයෙමත් අර ඇද උඩින් වාඩි වෙලා ආරෝන් එනකල් බලාගෙන හිටියා. පැය දෙක තුන ගෙවිලා යන්ඩ ඇති. ඒත් ඒ හාදයා ආවෙ නෑ. මන් කිව්වත් එක්ක ඊයෙ කලින්ම එන්ඩ කියල. අනෙඅප්පේ කොල්ලට නින්ද ගිහින්වත්ද? මන් ඉතින් උට කොහොම පණිවිඩ අරින්ඩද. ඒ අස්සෙ මගෙ අතත් කහන්ඩ ගත්තා. මදුරුවො කාපු පලු පෝලිමක් මට අහු උණා.

" ඌ එයි. ඉක්මනට ඌ එයි"

මන් දොර දිහා බලාගෙන ඇස් පිල්ලමක්වත් ගහන් නැතුව සෑහෙන වෙලාවක් ගත කළා.ඒත් ඌ ආවෙ නෑ. මට ඇහුනා එලියෙ සද්දෙ හරි කලබලයි. මන් දන්නව ඇයි කියල. ඒකෙ ප්‍රශ්නයක් නෑ ඒත් කෝ මේ ආරෝන්. මන් මගෙ අත මිට මොලවගෙන හිටපු තැනම ඉදගෙන බලාගෙන හිටියා. දැන් ඒ දොරවල් ඇරල ඇති. මහ ගේට්ටු ඇරල ඇති. අඩේ ඔව්ව ඇරියට වැඩක් නෑ. උන්ගෙ හිත් වෙනස් වෙන්නෑ. මන් ඒක දන්නවා. උන්ගෙ හිත් ගල් වගේ. එව්ව වෙනස් වෙන්නෑ. ඒත් ආරෝන් එන්ඩ ඕනෙ. ඌ නාවොත් මට යන්ඩ බෑ. ඌ එනකල් ඉන්ඩ මන් පොරොන්දු උනා. මන් ඒක රකින්ඩ ඕනෙ.