GÖKKUŞAĞININ ACILARI

GÖKKUŞAĞININ ACILARI 10. BÖLÜM

10. BÖLÜM

Hayat çok acımasızdı. Annemi benden almıştı. Hayatın acı gerçekleriyle karşılaşmıştım çok kez. Ancak bu bir acı değildi. Bu cehennemdi.

"Anlattığım kadar Hayal. Daha birşey bilmiyoruz."

Ağlıyordum. Hıçkıra hıçkıra. Kimse sesimi duymuyordu.

"Y-yani babam a-anemi öldürmüş ve bize gelmiş. S-sonra da Ilgaz'ın kafasına içki şişesiyle vurmuş."

"Evet."

"O herif nerede?"

"Hm?"

"O nerede dedim!"

"Baban m-"

"O herif nerede?!"

"Karakolda olmalı. Ilgaz bayıldıktan sonra polisler ve ambulanslar geldi."

"P-peki."

Tam Ilgaz'a bakmak için kafamı çevireceğim esnasa içeri iki adet doktor geldi. Kadın olan çok zarifti. Koyu uzun saçları, güzel fiziği ile ortalığı aleve veriyordu. Erkek ise yaşlıydı. Saçlarının birazı beyazlamış. Ancak bu onun karizmasını bozamamıştı.

"Hayal hanım, geçmiş olsun."
Salak mı bu?

"Ayrıca başınız sağolsun..."

Bu cümleyi duyana kadar iyiydim. Biraz yalan ama olsun.

"T-teşekkürler."

"Neler olduğunu Demir bey anlattı galiba sizlere."

Demir doktora doğru dönerek başını aşağı yukarı salladı.

"Olan durumlar için gerçekten çok üzgünüz. Ama merak etmeyin. Baban-"

"Değil. Orayı bir düzeltelim."

"E tamam o adam cezasını bulacak. Yarın mahkemesi var."

"Ilgaz?"

"Ilgaz bey iyi. Merak etmeyin."

"İyiyse neden uyanmıyor."

"Kafasına sert bir madde çarptı. Çok normal. Ama merak etmeyin biraz sonra uyanır."

"Tamam."

Bir anda kadın doktor yanıma doğru yaklaşıp kulağıma fısıldadı.

"Merak etme ben de annesizim" diyip sağ cebime birşey tıkıştırdı.

"Bu ne?"

"Gittiğimde açıp bakabilirsin."
Başımla onayladım.

Benden biraz uzaklıştıktan sonra kolumda olan damar yoluna ve asılı olan seruma baktı.

"Gel bakalım. Şunu bir değiştirelim."

"Ne?"

"Serumun bitmiş. Bu kadar yeterli. Damar yolunu çıkaralım."
Korkuyorum

"D-Demir. Ben çok korkuyorum."

"Tamam, tamam. Sen o tarafa bakma. Doktor hanım sizde yavaş olun. Gel şöyle." diyip kafamı kollarının arasına gömdü. Çekinmemiştim. Çünkü nedense kardeşim gibi görüyordum Demir'i.

"Şimdi beşten geriye sayacağım. Sizde çıkaracaksınız. Olur mu?"

"T-tamam" korkuyordum. Çok korkuyordum. Çünkü normalde yanımda annem olurdu ve onun kollarına sığınırdım.