Romantik Karmaşa

Sabahın Süprizi

Sabahın erken saatlerinde, Leyla gözlerini açar ve Oğuzhan'ı yanında görür. İlk başta biraz şaşırır ve kendini tuhaf hisseder. Oğuzhan ile sarmaş dolaş yatmaları, onda bir karışıklık ve huzursuzluk yaratır. Bir süre sessizce ona bakar ve içindeki duyguları sakinleştirmeye çalışır.

**Leyla:** (Kendi kendine düşünürken) "Bu beklenmedik yakınlık... Ne yapmalıyım?"

Leyla'nın içsel çatışması bir süre devam eder, ancak sonunda bir karar verir. Etrafta bulduğu bir kağıda Oğuzhan için bir not yazar. Notta onunla geçirdiği zaman için teşekkür eder. Ardından sessizce yataktan kalkar, notu masanın üstüne bırakır ve hızlıca odadan çıkar.

Leyla sessizce otelden ayrılır ve havalimanına doğru yola koyulur. İstanbul'a dönüş uçağı için hazırlıklarını tamamlar ve 8.30'daki uçağına biner. Yolculuk boyunca, Leyla gece boyunca yaşadıklarını ve Oğuzhan ile olan kısa ama anlamlı anları düşünür. İçindeki karışık duygularla başa çıkmaya çalışırken, İstanbul'a varışıyla birlikte yeni bir güne başlar.

Oğuzhan, Leyla'nın uyandıktan sonra odadan sessizce ayrıldığını fark eder. Yatağın yanında bıraktığı notu görür ve merakla alır. Leyla'nın notunu okurken, içinde karmaşık duygular uyanır. Gece boyunca yaşadıkları anlat ve Leyla'ya yakınlaşmak istemesi, Oğuzhan'ın düşüncelerini sarsar.

**Oğuzhan:** (Kendi kendine) "Bu kızı bulmalıyım" diye düşünür.

Yataktan hemen kalkar ve telefonuna sarılır

"Ahmet bana birini araştırmanı istiyorum... Leyla Sarı"

Ahmet onun yaveridir. Her şeyini kontrol eder ve korumalığını yapar. Eski polis olduğu için çevresi çok geniştir ve bulamayacağı insan yoktur. Telefonu kapattıktan sonra hızlıca hazırlanıp odadan çıkar. İstanbul'da akşam bir konsere katılacaktır.

Aradan bir hafta geçmiştir. Leyla toplantılarla boğulurken Oğuzhan da yoğun konser temposunda ilerler. Birbirlerinden hiç haber almamışlardır. Leyla, Oğuzhanla geçirdiği o geceyi aklından bir türlü çıkaramaz. Toplantının ortasında aklına gelir, yemek yerken aklına gelir, sakince dinlenirken aklına gelir ve bu durum onu karmaşık hislere iter.
"Acaba ben onu aklımdan çıkaramıyorsam o da aynı durumda mıdır?" Diye düşünür.

Düşünür ama nasıl olsa bir daha karşılaşmayacaklarını düşündüğü için bu anıları kafasından silmeye çalışır. Yaklaşık 2 aydır çok aşırı çalıştığı için çok yorgundur. Çünkü babasının işlerini yürütmek için geldiği İstanbul'dan bıkmıştır. Aslında biraz rahatlamak için üniversite arkadaşları Aziz ve Mehmet'i yardımcı olsunlar diye işe almıştır ama bu sefer daha da fazla iş topladıkları için hepsi yorulmuştur. Aziz ve Mehmet onun en yakın arkadaşlarıdır. Ah tabi bir de Aleyna ve Beril vardır. Dinlenmeye ihtiyacım var diye düşünerek o gün ofisten erken ayrılır ve evine gider.

Eve geldiğinde yerden tavana kadar olan oturma odasının camının kenarındaki koltuğa uzanır. Şehri uzaktan izlemek onu her zaman çok mutlu etmiştir. Huzurlu hissettiren bir şeydir. Hele boğaz ve deniz manzarasına bayılır. "Ohh be" der kendi kendine, gerçekten şu an dinlendiğimi hissediyorum. Tam bu sırada kapı çalar. "Oof Aleyna" der kendi kendine. Aleyba ve Beril onun bir üst katında oturuyorlardır. Çocukluk arkadaşlarıdır ve Leyla zaten bu siteye onlarla daha yakın olabilmek için taşınmıştı. Kapıyı açar ve karşısında Tabii ki! Aleyna.

"Ay ay sen dinleniyor musun bugün başımıza taş yağacak inanılmaaz" diye yüksek ses tonu ile eve giriş yapar sarışın. Leyla onu çok sevmesine rağmen Aleyna'nın bazı hareketleri onu çok sinirlendirirdi. Mesela özel alan gibi.
"Sen hiç özel alan nedir bilmez misin ?"
Aleyna:
"Bilmem canım ben özel alan falan senin bizden daha özel alanın yok." Der ve duraksar "yani henüz yok" diyerek sırıtmaya başlar.