That Billionaire Hates Me

Kabanata 6

Kabanata 6

Necklace

I was birthed in a community where survival is the center of our lives. lumaki ako sa kapaligirang walang gustong umangat. kapag meron naman, gagawin ng iba ang lahat para hindi matuloy ang binabalak. basta buhay, ayos na.

With an exemption to my family, I was raised by a loving parents where dreams are all possible if you live, work, and continue chasing it. after all the struggles in life like a deep ocean that can devour you in a more peaceful but chaotic way, laking pasasalamat ko dahil pinalaki ako ng mga magulang ko sa pinakamabuting paraan na alam nila.

My family, gusto naming lahat na umangat. gusto
naming umalis sa kapaligirang walang maidudulot sa 'min ng mabuti. We all work for that, kahit hindi ngayon, kahit hindi pa susunod na araw o buwan, we are all hoping for that day.

At sa kagustuhang mangyari na ang araw na 'yon, I begin to dictate the time as well as the destiny itself. kahit labag sa kalooban ng mga magulang ko, namasukan ako sa iba't ibang trabaho para lang kumita at makatulong sa bahay.

After college, kahit na ayaw nila Papa, pinatos ko ang offer ng Ninang Ysabel na magtrabaho sa Bar niya. She persuaded me to work there for convenience dahil malaki raw ang sweldo at pa-tip ng mga customer niya. It was not a typical Bar in Manila. maliit lang 'yon na kung ikukumpara pero marami rin namang customer ang pumupunta. most of them were old men na madalas sa sabongan at may iilan din sa Casino.

Cheap.

But It's true. malaki nga ang pa-sweldo niya at pa-tip ng iilang mga customer pero hindi rin naman matatapatan non ang trabaho na kailangan naming gampanan!

We're working the whole night kapag shift namin. and almost all of the girls there were doing and accommodate bookings. at hindi kasama 'yon sa sinabi ni Ninang na magiging trabaho ko nung nag-usap kami sa harapan nila Mama at Papa.

I have worked there for 2 years, mabilis ko naman 'yong nilisan nang magkagulo sa Bar at hindi ko na magustuhan ang trato sa 'kin ng iilang mga regular customer. Ninang had asked me once if I was willing to have some bookings, ekstra kita rin raw 'yon since most of the regular customers had requested me dahil mukha akong banyaga sa mata nila.

Hindi ako pumayag and Ninang didn't force me. instead, she made me stay on being a waitress for the whole time that I worked there. nakulong ang Ninang kong hilaw dahil nalaman na tumutulak pala siya ng drugs pero kalaunan ay nakalaya rin at hindi ko na muling nakita sa lugar namin.

Somebody could consider me a whore, slut, bitch, and a dirty woman ng dahil lang sa nakapag-trabaho ako sa ganong klaseng industriya. But it's for my family, hindi naman para sa kanila. kaya kahit na marami akong chismis na naririnig patungkol sa 'kin, kahit na batid kong hindi naman 'yon totoo, hindi ko nalang pinapatulan.

I didn't owe them anything. at least an explanation.

"Alam kong maganda ako, Akira."

Muntikan na akong mabulunan nang sabihin 'yon ni Aila. mabilis kong inabot ang pitsel at nagsalin ng tubig sa baso.

"Pota," mura ko pa nang makaahon. alam kong kanina niya pa gustong kunin ang atensyon ko mula sa pagkakatulala. hindi ko inaasahang isang kasinungalingan lang pala ang makakapag-pabaling sa 'kin sa kanya.

"Ang bilis mo namang mabilaukan! pa'no kung 10 inches na ang ilulubog diyan? baka masuka ka na!"

I swear to god, ano mang oras ngayon, baka hindi ko na kayanin ang pagiging vulgar niya! sumusobra na siya!

'Saka bakit ba araw-araw nalang siya rito sa bahay? tuwing day off ko eh day off niya rin. halos dito na nga tumira. dito pa kumakain!

Fuck. wala na ba talaga siyang ibang pinagkakaabalahan sa buhay?