Kabanata 8
Cried
I still don't understand why some people intentionally hurt each other. hindi ko maintindihan ang benepisyo noon, pero alam kong may epekto 'yon sa taong nakatanggap o ginawan nila ng masama.
"Mauna na ako. ingat kayo!" I said in my normal voice as I stepped outside the restaurant.
"Ingat ka rin!" muli kong binalingan ang pinto ng gusali kung saan ako lumabas 'saka binigyan na lamang ito ng tipid na ngiti.
I continue walking, but take my time getting home. gaya ng parating nararamdaman, parang ayaw ko na namang umuwi ng maaga ngayon sa bahay. alam ko kasing kakailanganin ko namang magpanggap sa harapan nilang lahat patungkol sa araw ko ngayon.
My day didn't end well.
Mabigat pa rin ang loob ko dahil sa nangyari kanina. 'yong nakakabwesit na mukha ni Mr. Villega, I can't believe that I've longed for that face! hindi dapat ako nanghinayang ng ilang araw sa mukhang 'yon! I mean, that freaking looks of him irritated the hell out of me!
Mesokista na ako kung iisipin pero gusto kong saktan ang sarili dahil hindi ko magawang alisin sa isipan ko ang nangyari kanina at ginawa niyang mukha sa 'kin.
He affected me. I should sooth him for revenge pero bwesit naman! hindi na dapat umabot pa ro'n!
I still have to manage my promise the last time I thought about him! sinabi ko sa sarili na hindi ko na dapat siya iniisip pa dahil wala naman siyang naidudulot na mabuti sa 'kin.
To get off this feeling, I know that's the only way.
Pero putangina ayaw talaga makisama ng katawan at puso ko sa gusto mangyari ng utak. in every breath that I take, sa bawat baliko at galaw ng katawan sa ginagawa ko, iniisip ko pa rin siya. lalo na 'yong nangyari kanina.
Ni hindi ko nga kayang kalimutan kung paano ako kumalipas ng lakad palayo sa table nila kanina. mabuti nalang ay hindi na ako ang naghatid ng iilang mga orders pa nila.
Hindi ko na kayang bumalik pa roon. mas gugustuhin ko nalang bumalik ulit sa pagiging janitress kesa makita ang landian nila Mr. Villega at nung babae kanina.
Who's that girl by the way? batid kong hindi siya ordinaryong babae na kadalasang nakikita ko rito sa buong BGC. She has that extraordinary aura. a goddess indeed.
Hindi ko siya gaanong napansin kanina pero kung titignan, habang magkasama sila ni Mr. Villega ay sobrang bagay nila sa isa't isa. Kahit na nakaupo ay masasabing katamtaman lamang ang tangkad ng babae kay Mr. Villega.
She has that naturally straight hair, naka-pony tail ngalang 'yon kaya hindi gaanong mahahalata. hindi ko rin maiwasang mabilib sa mga outfitan niya. bagay na bagay sa sexy niyang katawan ang suot niyang fitting-dress kanina.
Unlike me, kung may pag-asang itatapat man ako sa kanya, ano naman ang magiging laban ng isang squatter na katulad ko?
I can't imagine myself swallowing my confidence as I continued mesmerizing the whole appearance of Ms. Dannica.
Sobrang layo ko sa kanya.
"Ano naman ngayon kung mas maganda siya? eh, mas magaling naman akong chumupa!" I said out of nowhere, gaslighting the fact na natatalo na ako.
Halos kakaunti nalang ang tao ngayon rito sa buong BGC. marami pa namang sasakyan pero iilan nalang ang naglalakad kagaya ko.
Sa gitna ng pag-iisip, hindi ko namalayang sobrang layo ko na pala sa restaurant. ganon ba talaga ako katagal nag-isip? putangina mukhang pinroblema ko na talaga 'yong hayop na lalaki na 'yon ha!
BINABASA MO ANG
That Billionaire Hates Me
Romantiek"If the only way to be with him is to endure the pain while chasing his wrath, i'll embrace it." Started: June 14, 2024 End: Note: this is my only stand alone story. Book covers and illustrations are not mine. All credits goes to the rightful owner.