Kabanata 10

84 5 0
                                    

Kabanata 10

Share

I decided to go with the flow. hindi abot ng emotional intelligence ko ang problema na hindi ko naman normal na iniisip noon.

I missed the old me. kung may kapangyarihan lang akong ibalik ang nakaraan, mas pipiliin kong manatili nalang sa phase ng buhay ko na 'yon.

I still believe in God's plan. nasa alimpatakan ko pa rin na ang lahat na nangyayari ay naaayon sa kanyang kagustuhan. but at this age, that verse doesn't do with my problem anymore.

In this kind of difficulty, masasabi kong hindi na 'yon naka ayon sa tadhana. na hindi lahat ay puwede nating isisi sa may kapal. minsan, kargo natin ang pinaggagawa sa buhay.

Responsibilidad natin 'yong lutasin sa sarili nating pamamaraan.

Kaya rin siguro napagdesisyunan kong sundin ang sinabi ng nakakatandang Villega at hayaan nalang mapunta ang mga bagay sa lugar kung saan naman talaga ito naka destino.

Hindi ko na kayang panghawakan ang sinabi noon na narito ako sa restaurant upang magtrabaho. upang tuparin ang mga pangarap na dito ko lang mauumpisahang abutin. dahil aminin ko man o sa hindi, batid kong hindi na lamang yon ang dahilan.

It's Mr. Villega.

Isa na siya rason kung bakit hanggang ngayon ay mas pinipili ko pa ring manatili kahit na batid kong nahihirapan na ako.

"May pang ahit ka pa ba ng bulbol? nawala kasi ang shave ko! nilagay ko lang naman 'yon sa CR kahapon tapos pag-uwi ko wala na!"

I didn't respond to Aila. tahimik ko lamang inayos ang mga gamit sa locker bago umupo. inayos ko rin ang sintas sa sapatos nang makitang nakabuhag 'yon.

Today is another working holiday. gusto kong mag-half day dahil hindi ko feel magtrabaho. pero naisip kong sayang rin naman ang arawang sweldo kung gagawin ko 'yon.

Wala rin naman akong gagawin sa bahay. walang pasok si Cassandra. pero gaya nga ng sabi ko, wala akong gana. at walang exemption ro'n ang pakikipag-halubilo.

"Nakita mo ba si Mr. Villega kanina? ang aga niya! madami nga ang nagulat, e." Aila burst out.

Maraming hindi makapaniwala. pero hindi na ako nagulat. tatlong araw na ang lumipas simula no'ng mangyari ang sa aming tatlo ng kuya niya. pagkatapos non, dalawang araw ko siyang hindi nakita. ngayon nalang ulit...

At talagang inagahan pa!

The fact na hindi na ako nagulat sa muling pamamalagi niya sa restaurant ay gusto kong palakpakan ang sarili. binalaan na ako ng kuya niya, pero hindi ko naman gaano 'yong inintindi.

Go with the flow nga 'di ba.

Aware ako sa posibleng mangyari ngayong araw. pero gaya nga nung sabi ng isa, kailangan kong ipagpatuloy ang pag-layo sa kanya. kahit na game ako sa gusto niyang ipagawa, hindi ko pa ring lubusan na naiintindihan kung bakit at kung bakit hindi ko pwedeng patagalin.

Mamamanhid ba ang bilat ko kung ipagpapatuloy ko ang pag-gawa non? okay, lang naman kung direkta niya ng sinabi sa 'kin. ipapasipsip ko naman 'to kay Mr. Villega kung sakali.

Eme.

Pero true. I have a lot to offer.

"Teh? ayos ka lang? kanina ka pa wala sa sarili, ah. may na-missed ka bang routine kagabi?" sunod-sunod na tanong ni Aila nang siguro ay mapansin ang pananahimik ko.

Batid kong may ihihirit na naman siyang kabastusan sa sinabi niya kaya minabuti kong gawaran na lamang siya ng ngiti at hindi na sagutin.

"Deadma si mhiema. siguro ay hindi 'to nakapag-clover kagabi..." 'yon na nga. nakalusot pa rin.

That Billionaire Hates MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon