BÖLÜM 21

735 26 43
                                    

Barlasların evinden bi kameraydı onunla kaldığımız odaydı. Bağırış sesleri geliyordu barlasın bağırışıydı bu bana. Birden ben belirdim videoda odaya korkuyla girmiştim kapıyı kapatmaya çalışırken barlasın istmesiyle düştüm. İçimde garip bir his vardı ''Noluyo ya?''. Kendi haykırışlarımda boğuluyordum ''Hayır Barlas yapma!''.





Başım ağırıyordu anılar teker teker gözümün önünden geçiyordu. Benim celladım Barlastı benim hayatımı mahvedip hiç bişey olmamış gibi davranan barlastı.





Barlas kahraman demek, kahraman olarak gördüğüm adam benim katilimdi... Sevgili katilim.






Elimi kalbimin üzerine yerleştirdim canım yanıyordu herşey yalandı hayatım, sevgim, sevdiğim. Barlas şerefsizin tekiydi hayatımı mahvetmişti buda yetmiyormuş gibi masumu oynamıştı anılı ve kutayımı gerçek aşkımı öldürmüştü benim. Duygularla baş edemiyordum gözümden akıyordu damlalar.






Bi süre sonra onlarda yetmedi damlalar git gide şiddetlendi. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum elimden başka hiç bişey gelmiyordu. Bebeğim... bebeğime bile acımamıştı canavardı o pislik bi canavar.





Öldürücektim onu eceyi asili gökayı hepsini öldürücektim bana bunu yaştan herkes cezasını çekicekti. Mutfağa girdim sakinleştirici bi hap alıp bolca suyla içtim göz yaşlarımı silmeye başladım.





Şimdi acı çekme zamanı değildi zaten göz yaşı döktüğüm acılar için şimdi bidaha acı çekemezdim.





Busenin odasına çıktım. Beni görünce şaşırmıştı. ''Telefonunu kullanabilir miyim?''.





''Tabi abimi mi arıyacaksın ışık?''.





''Onu en yakın arkadaşımı ve barlasın en yakın arkadaşını sonuçta doğum günü dimi?''.





''Işık niye öyle bakıyorsun ya?''.



''Nasıl?''.



''Değişik''.




''Değişiklik iyidir buse değişiklik iyidir''.
Odadan çıkıp canavarımı aradım.





''Söyle güzelim''.




''Barlas...''.





Işığın sesiyle afallamıştım ''emret yavrum''.





''Arkadaşın gökayı getirir misin akşam yemeğine bi konuda yardımına ihtiyacım var ama nedenini sorma sürpriz''.





''Sen emret biz yaparız prenses tamam  akşam bi misafirimiz olucak''.





Telefonu kapattım daha çok dayanamadım sesine. İğreniyordum ondan ben hiç bişeyin farkında değildim ama bebeğim hissediyordu onun bi canavar olduğunu. Özürdilerim kelebeğim ne kendimi nede seni koruyabildim o canavardan ama merak etme hepsini ödeticem ona alıcam intikamımızı annecim.






Eceyi aradım ilk aramamda açmadı ikinciyi açtı.





''Alo kimsin ne bu ısrar''.





''Selam''.





''Işık sen misin?''.





''Işık değil azrailin...''.




''Pardon!?''.





Öksürdüm ''Benim bebeğim nasılsın? Umarım iyisindir çünkü sana ihtiyacım var''.





Anka kuşunun göz yaşları (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin