BÖLÜM 22

779 29 40
                                    

''Her son bir başlangıçtır''.



Işılın saçlarını tarıyordum altın sarısı saçları vardı benim meleğimin kokusu mis gibiydi. Kızımla beşinci günümüzdü ama o hep var gibiydi.



Yıllardır hayatımda gibiydi o. Issız her yerden ve herkesten uzak bir evdeydik hem deniz hem uçurumdu evimiz. Kızımı kucağıma alıp bahçeye çıktım deniz kokusunu içime çektim. Işılsa minik elleriyle parmağımı tutmaya çalışıyordu.



Güzel kızımla güzel mutlu bir hayat bizi bekliyordu. Taki arkamdaki yansımayla cam masada beliren tanıdık suretle korkuyu iliklerime kadar hissedene kadar. ''Barlas!''.



Mutluluğum 5 gün müydü? Mutlu olabilecek 5 günüm mü vardı.




Yanıma yaklaşıp ışılı kollarımın arasından aldı ''Bırak bebeğimi! Dokunma ona!''.



Biande kendimi uçurum kısmında buldum ''BARLAS! BIRAK KIZIMI RUH HASTASI BIRAK!''.



Başımı çevirdim gözlerim onları arıyordu tekrar önüme döndüğümde uçurum kısmında ışılın arabası vardı. Arabayı Barlas tutuyordu. ''Bırak kızımı nolur bırak!''.



''Peki...''. Dedi afallamıştım. Birden bebek arabasını bıraktı ''IŞIL! HAYIR!HAYIR! HAYIR!''. Araba uçurumdan yuvarlanıyordu hızla koştum. Barlas tuttu ''BIRAK DOKUNMA BANA BIRAK!''.



''IŞIL!!!''. Barlasın göğüsüne vurmaya başladım ''SENİN YÜZÜNDEN! SENİN YÜZÜNDEN! IŞIL!!!''.



''BEBEĞİM!!!''.



gözlerimi açtım ''nerdeyim ben? Bebeğim nerde? Barlas aldı mı bebeğimi? Bebeğim nerde!''. Kadın hortlak görmüş gibi bakıyordu hastanedeydik. Gülümseyip konuşmaya başladı.



''5 yıl sonra uyandınız bu bir mucize buraya geldiğinizde 12 yaşındaydınız''. Dedi yanıma yaklaşıp gözlerimi kontrol etmeye başladı.




Ne saçmalıyorsunuz siz ya 18 yaşındayım ben 3 ay sonra 19 olucam ne 17'si?''. Kafayı yemek üzereydim bitmiyordu barlasın hain oyunları bitmiyordu.




''Bu gün 18 Eylül 2019 bu gün doğum gününüz 5 yıl önce bir trafik kazası geçirdiniz...''. Sözünü kestim konuşurken o kadar kendinden emindiki yalanda profesyonelleşmişti.



''Ne kadar verdi Barlas bu oyun için! Yeter inanmıyorum size! Bebeğim nerde dedim!''.



''12 yaşındayken bir çocuğunuzun olması imkansız ayrıca Barlas diye birini tanımıyorum'' diyip elini cebine götürdü.



''Hayır! İstemiyorum iğne uzak dur benden!''.



''Sakin olun''. Dedi kadın cebinden telefonu çıkartıp tarihi gösterdi. Tarih onun söylediği gibiydi bu gün benim doğum günümdü''.




''Bi psikiyatriste danışmanız gerekicek''. Diye ekledi kadın iğneleyici bir üslupla.



Kadına inanmıyordum ama onlara istediğinide vermiycektim. Amaçları beni delirtip tımarhaneye yatırmaktı ama buna izin vermiycektim.




''Doktorunuz şuan şehir dışında ama oda çok sevinicek uyandığınıza ben uyandığınızı haber verip gelicem''. Diyip çıktı odadan.



Burdan çıkıp barlası bulmam lazımdı. Barlası bulup kızımı ondan kurtarmalıydım ışıl benim kokum olmadan uyuyamazdı. İçim yanıyordu kalbim sancıyordu. Daha şimdiden kokusunu özlemiştim kızımın. İstemsizce bir kaç damla süzüldü gözlerimden onları sildim.




Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Anka kuşunun göz yaşları (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin