Niespokojne dni GusuLan

Rozdział 1: Ostatnie dni spokoju

To był pierwszy raz, gdy Lan Qiren pomyślał, że Wei Ying wcale nie jest taki zły.

Wszystko zaczęło się od obiadu. Lan Qiren wyjątkowo jadł w towarzystwie bratanków, Wei Wuxiana i pozostałych, chcąc dowiedzieć się szczegółów na temat nowego wybryku Patriarchy. Oczywiście, nie obyło się bez krzyku i wyzwisk w stronę prowodyra. Xie Lian nieustannie starał się załagodzić sytuację, ale bezskutecznie. Lan Qiren był święcie przekonany, że Wei Wuxian zrobił to specjalnie i nie dało się mu wytłumaczyć, że był to wypadek.

– To jest bez smaku – odezwał się nagle Mu Qing, przerywając stanowczo zbyt długi wywód starszego Lana.

– Nic nowego – stwierdził Wei Wuxian, dźgając pałeczkami ryż.

– Nie baw się jedzeniem – upomniał męża Lan Wangji.

– Tego nie da się jeść – stwierdził Feng Xin.

– Nie zabiłoby was, gdybyście użyli jakichkolwiek przypraw – zauważył Jin Ling tak cicho, by tylko juniorzy go usłyszeli. Wolał się nie narażać starszemu Lan.

– Wolisz jedzenie seniora Weia? – spytał równie cicho Lan Jingyi. – Albo lepiej! To obrzydlistwo od seniora Xie?

Jin Ling się wzdrygnął. Jiang Cheng zerknął tylko na niego i szybko wrócił spojrzeniem do Wei Wuxiana.

– Przywiozłem to – powiedział.

Patriarsze zaświeciły się oczy.

– Ile? – spytał, nagle pełen entuzjazmu.

– Pięć. Dużych – dodał widząc, że uśmiech jego brata zaczyna zanikać. – Stanowczo za dużo tego zużywasz. To niezdrowe.

– Czepiasz się! – Wei Ying machnął lekceważąco ręką. – Gdzie to jest?

– W kuchni.

Wei Wuxian zerwał się z miejsca i pobiegł.

– Wei Ying! – zawołał Lan Qiren.

– To na niego nie działa, zmień płytę – mruknął Shen Qingqiu, marszcząc czoło. – Ale rzeczywiście, to jest bez smaku.

– I brakuje mięsa – zauważył Mu Qing.

– Wcale nie jest złe – stwierdził Xie Lian.

– Z twoimi zdolnościami to wszystko smakuje lepiej – zauważył Luo Binghe.

Hua Cheng mocniej ścisnął pałeczki.

– Skoro jesteś taki pewien, może sam coś ugotujesz? – zasugerował z niewinnym uśmiechem.

– Dlaczego miałbym dla was gotować? – prychnął.

– Ponieważ nasza obecność tutaj sprawia liderowi sekty Lan problem – wtrącił się Shen Qingqiu, przeczuwając kolejną walkę. – Gdybyś zajął się gotowaniem, z pewnością nieco odciążyłoby to Zewu-juna. Oczywiście, jeśli się na to zgodzi – dodał szybko, posyłając Lan Xichenowi szeroki uśmiech.

– Po prostu chcesz zjeść coś normalnego – stwierdził Feng Xin.

Po prostu chcę zjeść coś, co ugotuje Binghe, poprawił w myślach.

Wei Wuxian wrócił cały w skowronkach. Do piersi przytulał dość sporych rozmiarów słoik.

Jin Ling zmarszczył brwi.

– To jest to, co obiecał ci ostatnim razem wuj? – spytał, intensywnie wpatrując się w słoik.

– Dokładnie! – odparł ucieszony Patriarcha, zajmując swoje miejsce między mężem a Xie Lianem.