Chapter 62
နှလုံးသားကို နူးညံ့ပျော်ဝင်သွားစေလောက်သည်ထိ ချိုမြိန်တယ်
နေ့လည်ပိုင်းတွင် တစ်လျှောက်လုံး အသံတိတ်နေခဲ့သည့် ယွီချင်းက ဝေ့ပေါ်တွင် ပိုစ့်တင်လာသည်။
ယွီချင်း[[***"ကျွန်မက အလုံပိတ်ရိုက်ကူးရေးတစ်ခု ရိုက်ကူးနေတာပါ....ဒါနဲ့ လိုင်းပေါ် တက်တက်ချင်းမှာပဲ ပြဿနာတစ်ခု တွေ့လိုက်ရတယ်...နျန်နျန်က သီချင်းရေးရတာ ကြိုက်ပေမယ့် ကျွန်မက သူစာလေ့လာတာကို ထိခိုက်မှာစိုးလို့ အများကြီးမရေးရအောင် လုပ်ခဲ့တာ...ယောင်ယန် ရှင်က ၃၅နှစ်အရွယ်မှာ 'အချစ်'လို့ ရေးလိုက်တာနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဂီတပညာရှင်ကြီး ဖြစ်သွားပြီလို့ ထင်နေတာလား... ကြွားတာ မဟုတ်ပေမယ့် နျန်နျန် ဖယ်ထားတဲ့ အကြမ်းထဲကနေ အလွယ်ကောက်လိုက်ပြီး ရှင့်ကို ရိုက်ချလို့ရတယ်...ငါ့ကို ပြန်တောင်းပန်စမ်း!!!"***]]]
ကောမန့်များက ရယ်သံ အပြည့်နှင့်ပင်။
[ဟားဟားဟား...သူမက မောင်လေးကို ကာကွယ်ဖို့ ရောက်လာပြီ ... ယွီချင်းက စိတ်ဆိုးနေပြီပဲ]
[ဟားဟားဟား...ယွီချင်းက စာနောက်မှာ အမှတ်သုံးမှတ်တောင် သုံးထားတာ ဆိုတော့ တကယ်ကြီး စိတ်ဆိုးနေပြီ... ယောင်ယန် @သီချင်းရေးဆရာ ယောင်ယန် မကြာခင် တောင်းပန်လိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်နော် မဟုတ်ရင် ယွီချင်းက ဆေးရုံရောက်သွားအောင်ကို ကန်လိုက်တော့မှာ]
မုန့်ယွမ်က ယနေ့မနက်ခင်းသတင်း၏ ဝေ့ပေါ်ပို့စ့်ကို "အဟမ်း"ဆိုသည့် စာလုံးလေးတစ်လုံးနှင့် ပြန်တင်လိုက်သည်။
[[*** ဒါက မင်းတို့ ခေါ်နေကြတဲ့ အားပြင်းတဲ့ ပျက်ရယ်ပြုခြင်း ဆိုတာပဲ... သူက ယောင်ယန်ရဲ့ ပို့စ့်ကို လှောင်နေပြီးပြီကွ.. ငါ ဆိုတဲ့ မုန့်ကော ကလည်း စင်တည့်တည့်ကို နေရာယူထားပြီးပြီလေ***]]]
[ဟားဟားဟား... ရယ်ရလွန်းလို့ ခေါင်းတောင်ကိုက်လာပြီ... အဟမ်း ငါ့ရဲ့အနုပညာရှင်က ဘယ်လိုတောင် အရမ်း အံ့သြစရာကောင်းနေရတာလဲ... အဟမ်း ငါတော့ ခေါင်းနပန်းကြီးတော့မှာပဲ]
[အဟမ်း... ငါ့အိုင်ဒေါက မယုံနိုင်စရာ ကောင်းလိုက်တာ...အခြားသူတွေနဲ့ယှဥ်ရင် (ပါရမီ၊ အသံ၊ သီချင်းဆို၊ အကစွမ်းရည်)အကုန်ရှိတယ်... တန်ဖိုးနည်းတာ ဆိုလို့ ရုပ်ရည်ပဲ ရှိတော့မယ်]
