Chapter 102
“တခြားဘာကိုမှ ဆုမတောင်းခဲ့ပါဘူး"
ယွီနျန်က ရွှယ်ယုံ့ကို မှီလိုက်ရင်း အေးအေးဆေးဆေး ပြောလာသည်
" ကျွန်တော်ကတော့ ဆက်ခံသူရွေးတဲ့ ကိစ္စမှာ စိုးရိမ်စိတ် များလာရင် ရှောင်ထင်းဘက်က ပန်းချီကား ရောင်းမယ့်အကြောင်း ဆွေးနွေးဖို့ ကျွန်တော့်ဆီ ထပ်လာနိုင်တယ်လို့ ခန့်မှန်းမိတယ်... ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က 'ရစ်မူးနေတဲ့ မြင်းက နွေဦးမှာ ဦးတည်ရာမဲ့ လျှောက်သွားနေတယ်' ကို ဝယ်ခဲ့ကတည်းက လုံးဝ ပြန်ရောင်းပေးမှာ မဟုတ်ဘူး"
ရွှယ်ယုံက အလောတကြီး ပြောလာသည်
"နျန်နျန်... ကိုယ် ရှိတယ်"
ခေါင်းညိမ့်ပြရင်း ယွီနျန့်မျက်လုံးများက ကြယ်လေးများနှယ် တလက်လက် ဖြစ်သွားလျက် ပြောလာသည်
" ကောင်းပါပြီ...ဒါဖြင့် ကျွန်တော့်ကောင်လေးက အလုပ်ကြိုးစားပေးရလိမ့်မယ်"
အခက်အခဲမရှိပဲ သူ ဖန်တီးထားသည့် နံရံထဲ ရွှယ်ယုံ့ကို ဆွဲခေါ်လာနိုင်ခဲ့သည်။
ထိုစကားကြားသောအခါ ရွှယ်ယုံ့မျက်လုံးများက အနည်းငယ် တောက်ပသွားပြီး ယွီနျန့်နာဖူးပြောင်ပြောင်လေးပေါ်တွင်သာ နမ်းလိုက်ရင်း ဆန္ဒတို့ကို ချုပ်ထိန်းထားရသည်
" ကိုယ် ပြဿနာရှာမှာ မဟုတ်ပါဘူး..ကိုယ့်ဘက်က အတိုင်းထက်အလွန် ပျော်ရွှင်မိမှာပါ"
ယွီနျန့်နှလုံးသားလေးက ရိုက်ခတ်ချက်ကြောင့် တလှပ်လှပ် ခါသွား၍ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရသည်။ ထို့နောက် သူက သတိရသွားဟန် မေးလာသည်
" လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်တုန်းက ကျွန်တော် ရှင်းယောင်မှာ ဥက္ကဌချူကို တွေ့ခဲ့တယ်... သူ့ကြည့်ရတာ အလျင်လိုနေတဲ့ ပုံပဲ"
တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိက ရွှယ်ယုံက သူ့ညီအစ်ကိုကို သစ္စာဖောက်လိုက်သည် " ရှောင်းယန်က ရုံးခန်းထဲမှာ ဂိမ်းဆော့နေတုန်း သူ့အစ်ကို မိသွားလို့"
သိချင်စိတ်ကြောင့် ယွီနျန်က ထပ်မေးလာသည် " ပြီးတော့ရော..."
"အဲ့ဒီကတည်းက သူ့အစ်ကိုက သူ့ကို အနီးကပ် စောင့်ကြည့်နေတော့တာ...အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပြည်ပခရီးသွားရတာတောင် သူ့ကို ခေါ်သွားတယ်... အဲ့ဒီရက်တွေတုန်းက ရှောင်းရန်က သူ့ဘဝကြီး မျှော်လင့်ချက်မရှိတော့သလို ခံစားရတယ်လို့တောင် ပြောခဲ့တာ"
