Hiç sordun mu kendine?
Nedendir bunca telaş
Ruh değil midir bürünen ete kemiğe
Bir gün soyunacaktır o da bedeninden
Belki de bıkmıştır
Çektiği eziyetlerden
Üç günlük Dünya dediler
Yaşasan dolu dolu günah
Çalışsan yalnız ahiret için ziyan
Sevsen hüsran
Üzsen hicran
Gitsen para yok
Kalmaya mecalin yok
Çalışacak bilek yok
Dinlenecek vakit yok
İki arada bir derede
İz bırakmadan silinir varlığın
İki yıl mezarına uğrar çocukların
Sonra unutulursun
Sesin bile silinmiş yer yüzünden
Bir zamanlar şarkı söylediğin o sesin
Varlığın bile yok olmuş
Kara toprak altında