Mecalim kalmamış
Yarınları yaşamaya
Hevesim kaçmış
Bir şeyleri anlatmaya
Sanki ayrılmış bedenimden ruhum
O kadar betimlenemez bir boşluktayım
Bahsetmek maziden
Eski çayı demlemeye benzer
Ümitle bakmak geleceğe
Rüyalara dalmak gibi
Şimdi mi?
Şimdiyi yaşamayı derseniz
Mecalim yok diyorum
Nefes bile almasam mesela
Ciğerlerimi yormasam
Yük olurmuş her bir dirhemi
Ruhtan ziyade bu bedenin
