Kayıp İkiz | Novel +18

2

Genç kadın dün yaşananların ardından kendine ufak bir mola hakkı tanımış ve bugün işe gitmemişti.
Mafyalar tarafından kaçırılmış ve ona benzer bir kadının varlığıyla yüzleşmişti. Siyahlar içindeki kadın. O kadın kimdi bilmiyordu ancak çevirdiği işler belli ki onun da başına çorap örebilirdi. Katerina, çalan kapı ziliyle beraber seslice inledi. Kapıdaki kimse onu tekme tokat dövebilirdi. Yataktan zorlukla kalktı. Üstündeki pijama takımını önemsemeden kapıya ilerledi ve açtı. Suratında bir güneş gözlüğü olan ve elinde beyaz güller tutan siyah takım elbiseli adama baktı. "Sizin için," dedi adam ve çiçekleri Katerina'nın göğsüne adeta yapıştırıp hızlı adımlarla merdivenlerden indi.

Genç kadın uyku mahmuru olduğundan tepki bile verememişti. Güllerin üstünde bir not da vardı.
"Dün yaşananlar için üzgünüm, Katerina. Ve ne kadar ihtiyaç duymayacağını söylesen de numaram. New York'dayız. Burada herkesin başı belada.
— Kaiser"
Çiçekleri atmalıydı ancak onun yerine bir vazo buldu ve onları dikkatle yerleştirdi. Numarasını da yırtıp atmalıydı ancak New York'daydı ve başının ne zaman derde gireceğini bilemezdi; bu yüzden numarayı da Kaiser diye kaydetti. İsmi imparator demekti ve Katerina buna şaşırmamıştı bile. Ona bir mesaj attı.

Çiçekler için teşekkürler.
Umarım sana ulaşmam hiç gerekmez.

Katerina telefonunu sessize alıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa girdi. Buz dolabından bageti, pesto sosunu, dilimlenmiş salamları ve kaşarı çıkarıp kendine bir sandiviç hazırlayıp yavaşça yedi. Acelesi yoktu. Sıradan bir zaman diliminde bulduğu her boş anını Peter ile geçirmek isterdi ancak Peter'ın hayatında artık bütün boş zamanını dolduracak yeni biri vardı.

Katerina ve Peter komşu çocuklarıydı. Katerina gözlerini güne onunla açar, geceye onunla elveda ederdi. Katerina'nın ailesi vefat ettiğinde Peter'ın ailesi ona koruyucu aile olmuştu. Peter üniversite için New York'a taşınana kadar iki yıl aynı evde yaşamışlardı. Katerina ona o kadar çok bağlıydı ki üniversite için Peter'ın peşinden New York'a gelmişti.

Peter, evlilik teklifi etmeyi planladığı sevgilisiyle de o sıralarda tanışmış Katerina'nın hayallerini suya düşürmüştü. Katerina, günün birinde ikisinin evleneceklerini düşünürdü. İkisinin bir kızları ve bir de oğulları olacaktı çünkü Peter ile Katerina'ya bir şey olursa birbirlerine aile olacaklardı. İsimlerine bile karar vermişti.

Katerina, kafasını iki yana salladı düşüncelerini dağıtmak için ve oturma odasına geçip TV'den bir şeyler açtı. Günün çoğunu orada oturarak geçirdi ve en sonunda uykuya yenik düştü.

⚔️

Katerina'yı uyandıran sıcak güneş değil, delicesine çalan alarmıydı. Katerina yerinden sarkarak telefonuna ulaştı ve alarmı susturdu. Sessizde olduğu için bakmadığı telefonuna birkaç bildirim ve arama gelmişti.

Sare
Canım, yarın işe gelemeyeceğim.
Haberin olsun.

Polina
Kate, Peter'ın nişanlanacağını öğrendim.
Günlerdir süren mutsuzluğunun sebebi, bu muydu? Bana söylemeliydin. Londra'dan döndüğüm gibi kapında biteceğim.

Kaiser'den mesaj gelmemişti. Şaşırmadı. Yerinden kalktı ve odasına gidip apar topar hazırlandı. Kahvaltı yapmadan evden ayrıldı ve metroya bindi.
Metrodayken sosyal mecralarda dolaştı. Günlük rutinini tekrarladı ve Peter'ın hesabına girip onu stalkladı. Story paylaşmıştı. Tıkladı. Peter ve Peter'ın sevgilisi Betty'nin sırtı dönük güneşe bakarken çekildikleri bir fotoğraftı. Katerina, suratını asarak telefonunu kapadı.
Kliniğe en yakın durakta indi ve yol üstünden aldığı bageti yiyerek kliniğe ilerledi.

Klinikten içeri girip önlüğünü giyindi ve içeride gözünü gezdirip kapıdaki close yazısını çevirip open oldu.
Ajandasını çıkarıp randevuları kontrol ederken gelen bir çat sesiyle yerinden fırladı. Kliniğin camları kırılıyordu. Silah sesleri duydu ve masasının köşesine aceleyle çöktü. Polisi aramalıydı ancak rehberinde gezinen parmakları Kaiser de karar kıldı.

Telefon ikinci çalışında açıldı.
"Kaiser, yardımına ihtiyacım var."