4.bölüm

27 8 7
                                    

Artık içimde tuttuğum soruyu Yufeng' e sordum:"Neden bir iş başarmama şaşırıyorsun?" Dedim. Oda "hayatım boyunca dövüş ve ateş etme becerisi olan bir kız görmedim" dedi. Eğer böyle giderse onu şaşırtmaya devam edeceğim. Herşey hızlı bir şekilde gelişti. İşime alışıyordum. Ama bu işte ki en büyük korkum ölümü tatmakdı. Yufeng beni koruyordu ama içimde az çok bir korku vardı. Duygularımı sanırım kontrole bırakmalıydım. Artık nr olucaksa olsun. Benim avukatlık hayalim burda son buldu...

Karargâha döndüğümüzde yaşlı üstad karşımızda belirdi. Eliyle işaret ederek odasına çağırdı. Merakla yufeng ile içeri girdik. Yaşlı üstad konuştu: "Size vermem gereken bir şey var" dedi ve iki küçük kutu uzattı. Kutuları açtığımızda ise siyah kalın birer bileklik gördük. Merakla atıldım:"Üstad bu nedir?" Diye sordum.o da ciddi bir şekilde burnunu çekerek söze atıldı:"Artık telefon kullanmayacaksınız.Biz onların nasıl lP adresini buluyorsak onlarda bizimkini o şekilde buluyorlar evlatlar İşte yufeng bu yüzden onlara esir düştü.Bu şekilde haberleşebilirsiniz" Dedi. Şaşırdım ve bileklikleri taktık. Yufeng bana doğru baktı ve şöyle söyledi:"Bak gördün mü kara kızıl?Artık daha güvenli şekilde iletişime geçebiliriz" Dedi. Başımı öne eğidim ve üstada doğru baktım." Herşey için çok teşekkür ederim üstad"dedim.Yaptığı kıyağa sessiz kalamazdım. Dinlenmek için odama çekildim ve yatağıma oturdum. Siyah bir şort ve askılı bir atlet giyidim. Bu şekilde daha rahat hissediyordum. Birden kapı çalındı. Yufeng olduğunu tahmin etmiştim ve kapı dışından onun sesini duydum "kara kızıl içeri giriyorum" dedi. Girmesini söyledim ve ayağa kalktım. Odaya girdiğinde bana doğru yaklaştı. " bir şey mi oldu?" Diye soracakken bana sarıldı. Kollarım aşağıdaydı ve şaşkın bir şekilde açık olan kapıya doğru bakıyordum. Göz kırpamadım resmen. Onun bir eli benim belimde diğer eli ise başımdaydı. Neden birden bu şekilde bana sarıldı anlayamadım. Elimden tutarak nazik bir şekilde yatağıma oturttu ve yanıma oturdu. Meraklı bakışlarla ona baktığımda soruyu sormama bile gerek kalmamıştı.konuşmaya başladı:"Hayatım boyunca hiç bir görevde yardım almadım. Kimsenin eline düşmemiştim. Nasıl oldu bilmiyorum ama senin kurtarman beni çok etkiledi. Sana çok teşekkür ederim"dedi. Sanırım burda bana korkaklığını göstermişti. Ama her ne olursa olsun hiç bir insanın cesur olduğumu söyleyemeyiz. Herkesin içinde bir korku vardır. Bende ona karşılık olsum diye sarıldım ve "rica ederim" dedim. Sarılmam onun ki kadar uzun sürmemişti. Dinlenmem gereken saatteydim. Yufeng dinlenmrm için bana izin verdi ve odadan çıktı. Yarın tekrardan saklı olan işimize devam edecektik...

Gizli SaklıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin