Hyunjin
Bugün şehir dışındaki arkadaşlarımla buluşmak için dışarı çıkmıştım fakat aniden fırtınanın bastırması nedeniyle planımız iptal olmuştu.
Ben de o fırtınaya yakalanan şansız insanlardan birisi olduğum için durakta sırılsıklam olmuş şekilde otobüs bekliyordum.
Yaklaşık 15 dakika bekledikten sonra otobüsün gelmesiyle yerimden kıpırdayıp otobüse binmiştim.
Biraz süre geçtikten sonra evime gelmiştim. Hemen duş alıp üstüme kalın şeyler falan giymem gerekiyordu. Yoksa hasta olucaktım.
Bu yüzden yağmurdan nefret ediyorum, ne zaman yağsa ve yakalansam hep hasta oluyordum.
Duşumu aldıktan sonra üstüme kalın şeyler giymiştim. Saçlarımı kurutup yine üşüdüğümü fark edince yatağın altından çıkarttığım yorganı kaptığım gibi salondaki koltuğa uzanmıştım.
Jeongin
Elimde bir sürü poşet olduğu için kapıyı açamıyordum. Kapının ziline basıp bir süre beklediğimde kimsenin açmadığını görünce elimdeki poşetleri yere bırakıp kapıyı açmıştım.
Hyunjin'den ses gelmediği için dışarıda olduğunu düşünmüştüm...
Ta ki koltukta yorgana sarılarak uyuyan bir beden görene kadar.
İçerisi yeterince sıcaktı, fazla soğuk bir mevsimde de değildik.
Ben Hyunjin'in yüzünü incelerken elimi alnına yaklaştırdım. Öyle bir alnı yanıyordu ki cehennem ateşi mübarek.
Hemen endişeyle onu dürttüm.
"Hyung! Hyung uyan!"
Korkmuş olmalı ki vücudu irkilmişti ve gözlerini yavaşça açarak bana bakmıştı.
"Hyung yanıyorsun."
Üstündeki yorganı alıp karşı koltuğa koymuştum. Onu dikleştirerek üstündeki yün hırkayı ve kazağını da çıkartmıştım. En sonunda beyaz tişörtle kaldığında geri yerine yatırmıştım.
Hemen mutfağa gidip bir çorba yapmaya başlarken bir yandan mutfaktaki dolaptan ilaçlara bakıyordum.
"Hyung! Ateş düşürücü var mı?"
Ses gelmeyince baya bir endişelenip Hyunjin'e baktım. Bildiğin baygın bir şekilde koltukta uyuyordu.
Yanına gidip onu kucağıma aldığım gibi banyoya gitmiştim. Üstündeki tişörtü ve eşofmanı çıkarttıktan sonra zaten suyunu açtığım küvetin içine koydum.
Suyun soğukluğu nedeniyle şok geçirmiş gibi gözleri büyükle açılmıştı. Boynuma sarılıp çıkmak istediğini söyleyince ona sarılarak destek vermek istemiştim.
"Hyung sakin ol, eğer bunu yapmazsam havale geçireksin. Sadece azıcık dayan."
Hyunjin derin derin nefes alıp kendisini sakinleştirmeye çalışırken ateşine baktım. Anlamayınca dudaklarımı alnına bastırıp geri çekildim.
"Ateşin düşmüş Hyung. Çıkabiliriz."
Onu zorda olsa kaldırıp odasına götürdüğümde dolabından temiz çamaşırlar çıkartıp ona verdim.
"Hyung bunları giyebilir misin?"
Sessizce kafasını sallayıp beni onayladıktan sonra "Bir sıkıntı yaşarsan çağır beni kapının önündeyim hemen."
diyerek odadan ayrılmıştım.Hdp gençlik kolları
WhatsApp GrubuSeungmin
öyle işte sonra bende çıkardım koydum masaya hepsi şaştı kaldı falan
😎
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dımdızlak? - Hyunin
Ficção AdolescenteJeongin: Yurt bulabilen var mı ya dımdızlak kaldım sokakta Argo, hakaret, küfür içerir.