Nagising ako sa liwanag ng araw na tumatama sa 'kin. I forgot to close the curtains pala last night! I don't know if ako lang ba ang ayaw na ayaw na tinatamaan ng sikat ng araw kahit umaga, ang hapdi sa balat, kahit pa vitamins 'yon!
Kinuha ko ang phone ko sa tabi ko, June 17, Wow, I already passed a month na pala mula nang magkahiwalay kami ni mommy, I miss her so much na! Wala pang ber months pero iniisip ko na ang Christmas, I can't imagine celebrating Christmas without my mom at kabaliktaran non ay sa dad ko, I can't imagine celebrating Christmas with my dad. Tsk, speaking of my dad, buhay pa ba siya? Kahit anino niya ay hindi ko pa nakikita kaya nagtataka ako kung ano bang itsura niya.
Napatingin ako sa oras at seven A.M. na pala, pababa ako nang makita ko si Pierre na abalang nag-aayos ng gamit sa luggage, gulo pa ang buhok niya at halatang bagong gising. Saan siya pupunta? Maglalayas ba siya?
"Saan ka pupunta?" tanong ko.
Napatingin siya sakin, "sasama ka ba?"
"Saan ba?"
"Sasama ka nga?"
"Ewan, saan ka ba pupunta?"
"Baguio."
Wow. Ang tagal ko nang hindi nakakapunta doon! Bata pa ako last punta ko roon. Everytime na umuuwi kami ni mommy here ay sa Tagaytay lang kami nagpupunta.
"Anong gagawin mo?"
"May iche-check lang na area."
"'Yon lang gagawin mo?"
"It depends"
Naguguluhan ako. "Huh? It depends?"
"It depends kung sasama ka. Ano? Sama ka?"
Napaawang ang bibig ko. "H-huh? Pwede ba?"
"Tsk. Ba't ko pa tinatanong kung hindi? Go, pack your things. We're staying there, uhm, I guess mga 3-5 days. Be ready at ten A.M. alis na tayo."
My face's lightened up and I gave him a bright smile then ran to my room to pack my things. I'm so excited! Halos pang isang linggong damit na ang dala ko. Around nine A.M. nang matapos na ako sa lahat and namake sure kong wala akong nakalimutan sa mga dadalhin. May dala akong pangsimba, formal clothes, casuals, and pangswimming– I don't know if ako lang ba, nadala na kasi ako noong umalis kami ni mommy at nagpunta sa friend niya tapos one week kami noon, ang dala ko lang ay pangbahay tapos bigla kaming namasyal sa kung saan saan tapos nagsimba pa kami kaya napa-shopping kami ni mommy nang hindi oras. Napakamot ako nang mapatingin sa closet kong gulo-gulo na naman.
I'm wearing just a basics. A white turtle neck and I tucked in the front part sa jeans na pinair ko. Sinuot ko rin yung relo ko na regalo sa 'kin ni mommy last Christmas. I prepare my hair na naka-lugay since straight naman ang hair ko. I just put a light make-up, no lipstick. Well, pinkish naman ang lips ko, not look pale, when I look pale ay doon lang ako naglalagay ng lipstick at sobrang konti pa ng nilalagay ko para magmukhang natural.
Maingat kong binaba ang luggage ko, I saw Pierre kasi peacefully sleeping on couch, naka-cross pa ang kamay.
So handsome.
Nagtimpla ako ng milk since hindi pa ako nakakapagbreakfast, hindi ako nakakaramdam ng gutom, ang nararamdaman ko ay excitement!
Pagkalapag ko ng milk sa dinning table ay napansin kong may pancake, there's a note beside the pancake.
Eat. Baka magutom ka sa byahe. Don't wake me up at baka mawala ako sa mood, don't worry may alarm naman akong saktong ten.
-Sino pa ba.
YOU ARE READING
Stillness of Love
Teen FictionWhen Vienna Ezzell arrived in Manila after a long flight from Canada, she felt like she had stepped into another world-a world full of excitement, noise, and vibrant colors. He comes looking for adventure and excitement. Just when she thought things...