I woke up na wala na si Pierre sa bahay, nagpadala kasi si mommy at auntie Cecile ng pang-grocery. I'm with Bridge now at nasa market kami dahil sa kaniya ako nagpasamang mag-grocery. Hindi na kami nag-commute dahil nandiyan naman daw ang car ng mom niya so ipagdr-drive niya nalang daw ako.
I want to ask Bridge what person Pierre is, paniguradong may sagot siya dahil invited si Pierre sa party niya. My mind is stopping me to ask dahil ano nalang ang iisipin ni Bridge? Pero kahit na, itatanong ko pa rin. Curiousity is eating me up!
We are walking sa garage.
"Bridge..." I called her.
"Hmm?" she responded.
"Who's Pierre? Do you know him a lot? What kind of person he is?" sunod-sunod na tanong ko.
"Pierre? You mean, Rigel Pierre Hidalgo? Oh, Pierre Hidalgo pala, he hates calling him Rigel."
May Rigel pala siya? Cool, that's a star.
I nodded. Siguro ay siya naman ang sinasabi ni Bridge since Hidalgo ang surname ni autie Cecile.
"Pogi niya 'no?" napangiti siya.
I nodded again. Well, that's the truth naman. No need to lie. "Tell me about him."
"Well... Pierre is a fucker, fucking fuckboy, and playboy. Marami nang napaiyak 'yan na babae lalo na ang mga naikakama niya. Ang galing nga niya ,e, he can bed easily all girls that he want tapos ang ending ay papaalis ang babae na umiiyak. Magaling 'yang magdala using his sweet words. Base sa kaniya ang word na 'love' ay wala raw sa vocabulary niya," pagkwekwento ni Bridge. "Kaya ikaw..." pabiro niya akong tinuro, "...kapag nilapitan ka ay huwag kang magpapadala, ah, he's dangerous."
Napaawang ang bibig ko. What if i say that we live in the same house? What will be her reaction?
"Bakit mo ba natanong?" biglang tanong niya. "Don't you dare to say na..."
Hindi niya tinapos ang sasabihin niya pero alam ko na ang kasunod non.
"I just asked, okay? I just saw him sa party mo and I heard someone call him by that name." Pabiro ko siyang inirapan.
Tinignan niya lang ako na parang hindi siya naniniwala, feeling ko tuloy ay may iniisip siyang iba, buti ay hindi na siya nagsalita.
Nang nailagay na ang napamili sa compartment ng sasakyan ay dumiretso kami sa kanila. Gusto niyang ihatid nya ako pe ro ayoko, paano kung nandoon si Pierre? Paano kung makita niya ito at sa bahay nito ako nakikituloy? Ano nalang ang iisipin ni Bridge?
Halos madilim na rin kaya nagpaalam na akong umuwi.
"Sure kang hindi ka na magpapahatid? Madilim na."
"Sure na. Magtake ka nalang ng rest. Okay na yung sinamahan mo 'ko."
"Okay..."
Buti ay may dumaan agad na taxi kaya nakasakay agad ako. Half hour rin bago makarating kaya nakasandal ako sa window and I didn't know na nakaiglip pala ako, buti ay nagising ako nang malapit na.
Nagpatulong ako kay manong na magbuhat hanggang sa pinto. Napansin kong nandoon ang sasakyan ni Pierre kaya alam kong nandoon siya sa bahay.
"Thank you po!" pasasalamat ko kay manong na pabalik na sa taxi.
I was about to open the door pero nagbukas na 'yon, binuksan ni Pierre. Sinadya bang buksan? or nagkataon lang?
Napatingin siya sa mga napamili. "Naggroccery ka?" he asked.
Napakunot ang noo ko. "Hindi ba obvious? Move," nakaharang kasi siya sa pinto.
"Tsk," rinig kong isming niya habang naglakad siya papasok.
YOU ARE READING
Stillness of Love
Genç KurguWhen Vienna Ezzell arrived in Manila after a long flight from Canada, she felt like she had stepped into another world-a world full of excitement, noise, and vibrant colors. He comes looking for adventure and excitement. Just when she thought things...