Stillness of Love

08

Nakahinga ako ng maluwag nang makita ang sariling mag-isa nalang sa kama. What we did last night was starting to flash on my mind. Starting with the passionate kisses we shared as if we were thirsty for each other, until I let him own my body. Sariwang-sariwa lahat 'yon sa isip ko, kahit na nawala ako sa tamang pag-iisip dahil sa sarap na dinulot niya.

Napatingin ako sa suot ko na ngayon ay malaking t-shirt na ni Pierre. Dahan-dahan akong umupo at ramdam ko ang sakit na parang humahati sa buong pagkatao ko.

"Shit," bulong ko habang napangiwi nalang sa nararamdana.

"Good morning," Pierre said, kakapasok lang dito sa room.

"G-good morning..." nahihiya kong sabi.

Bakit ba binabalot ako ng hiya?! Argh! I'm so loud last night, and now, here I am, hindi makatingin ng diretso sa kaniya.

"Milk," sabay lapag ng isang basong gatas sa may bed-side table.

"Thanks."

Para akong nakadrugs sa sobrang sabog. Lamon na lamon ako ng hiya at kaba. Sana ay h'wag siyang magsalita nangyari, sana ay lasing siya, sana ay wala siya matandaan, please. Sana ay lumabas na siya, hindi ko alam ang gagawin. Ipupukpok ko na ba ang ulo ko or magpakalunod nalang?

Bwiset.

Vien naman kasi, bakit ba sinuko mo ang bataan? Malaking kahihiyan 'yon, lalo na at wala namang something sa inyo.

Halos lumabas na ang puso ko sa bilis at lakas ng tibok nang umupo siya sa kama.

"About last night–" I cutted him off.

"H'wag na nating pag-usapan," sabay inom ng gatas.

"Okay. So... Where's my good morning kiss?"

Halos maibuga ko ang gatas na iniinom ko sa narinig. Is he kidding? What the... Lord naman...

"W-what?"

Then, walang ano-anong hinalikan niya ako.

"Good morning," he said, giving me a lot of nervous.

Should I kiss him back? No.

"O-okay. Shower muna ako."

Mabuti ay naubos na ang gatas kaya tumayo ako para kumuha ng maisusuot at pumasok sa banyo.

I am wearing my plain white sleeveless dress, may kahabaan din ito kaya umabot sa binti ko. Nakalugay lang rin ang buhok ko dahil natapos ko na itong i-blower. Buti ay wala na si Pierre nang lumabas ako sa banyo. I don't know what to do, what to say, and what to feel.

Nag-aayos ako ng mga gamit ko dahil may pagkago nang matigilan ako dahil biglang may kumatok. Hindi naman si Pierre 'to dahil bakit kakatok e room namin 'to. Pagbukas ko ay si Kendra at Steph lang.

"Hi, good morning," sabay bati ng dalawa.

"Morning," I smiled.

"Breakfast na," si Steph 'yon tapos ay hinila niya ako mapunta sa may open cottage.

Wala si Pierre doon kaya napalingon-lingon ako sa paligid hanggang makita ko siya sa may bench kasama ang lahat ng lalaking kaibigan. Nakatalikod sila mula sa kinaroroonan namin, halatang may pinag-uusapang mahalaga dahil iisa lang ang ekspresyon ng mukha nila, seryoso.

"Good morning!" Nabaling ang tingin ko kay Josephine na nasa dulo nakaupo habang si Steph at Kendra ay nasa bungad lang.

"Morning..."

Tumabi ako sa kaniya pero malayo ang tingin. Palagay ko ay inaantok pa ako pero hindi.

"Tell me," sabi niya.