Bölüm 1

82 5 2
                                    

İstanbul 2014

Kırmızı pileli elbisemi giydim ve alt kata annemlerin oturduğu salona indim. Babam elinde kahvesiyle birlikte camdan dışarı bakıyor, abim salonun kenarında ki yemek masasında ödevlerini yapıyordu. Gözlerim salonu tararken annemi göremedim fakat hemen burnuma gelen mis gibi yemek kokularıyla mutfakta olduğunu anladım.

Babamın yanına doğru yürüdüm, tam önüne geldiğimde kafasını bana çevirdi ve beni kucağına alıp gülümseyerek "Asel'im her zamanki gibi çok güzel olmuşsun" dedi. Bende babama gülüp yanağına kocaman bir öpücük kondurup "Babaa karnım çok acıktıı" dedim. Babam "Annen yemekleri hazırlıyor, birazdan yeriz" dedi.

Kafamı sallayıp abime baktım ödevlerini bitirmiş çantasını toplamıştı. Bana doğru döndüğünde gözlerimiz buluştu, sonra beni inceledi ve "Prensesler gibi olmuşsun" dedi. Abime doğru koştum ve ona sarılıp "Abiimmm benimm" dedim. O sırada elinde yemeklerle salona giren annem "Hadi bakalım çocuklar yemek zamanı" dedi.

Kafamı babama çevirdiğimde hala camdan dışarı bakıyordu o esnada her ne gördüyse kaşları çatıldı ve korkuyla bize doğru döndü  koşarak yanımıza geldi ve anneme "Çocukları al ve bir odaya sakla,hemen!" dedi. Biz neler olduğunu anlayamadan annem bizi alıp yukarıda ki odalarına getirdi.

Bizi hemen yatağın altına gizleyip "Canlarım, her ne olursa olsun buradan çıkmayın tamam mı?" dedi. Ben korkuyla anneme bakıyordum. Abim "Tamam anne ama neler oluyor?, Neden gizleniyoruz?" dedi. Annem korkulu gözlerle "Bir şey yok annecim, buradan asla çıkmayın sizi çok seviyorum" dedi ve odanın kapısını kapatıp odadan çıktı.

...

Kitap yazsam mı, yazmasam mı çok düşündüm..

Bugün birden yazmaya karar verdim umarım seversiniz:))

Her gün bölüm atmaya çalışacağım.

Oylama ve yorum yaparsanız sevinirim yapmazsanız da sorun yok..

Kendinize iyi bakınn♡

Yorumlarınızı bekliyorum:)))

GEÇMİŞİN ACISIWhere stories live. Discover now