GEÇMİŞİN ACISI

Bölüm 4

Arel Efe Sancak'tan

Şu zamana kadar sevgi görmek isteyerek büyüdüm, ne acı ama dimi?, Annem öldükten sonra babamın sevgisine muhtaç büyüdüm yani büyüdük. Gerçi annem hayatayken ne Sera'ya ne de bana sevgisini göstermişti. Bulut hiç annemizi görememişti, o doğarken annem ölmüştü. Ben, Sera ve Bulut sevgisiz büyüyen 3 çocuk. Babalarının sadece parayla büyüttüğü, sevgisine muhtaç bıraktığı 3 çocuktuk biz.

Hiçbir zaman birine güvenip seveceğime inanmamıştım, ne aptalmışım. Emirle arkadaş olduktan bir süre sonra bu inancımı kaybetmiştim çünkü onu görmüştüm neydi adı?... Asel evet adı Asel'di. Bir kaç kere görmüştüm onu Emirlerin yanında, Batuhan ile çok yakınlardı.

Batuhan durmadan ona sarılıyordu, Asel ise ona durmadan gülümsüyordu hem de ölüp bittiğim gamzelerini göstererek. İlk gördüğüm zaman geliyordu aklıma bazen üstünde mavi küçük kelebekler olan ince askılı bir elbise vardı. Düz saçları beline kadar uzanıyordu. Kahverengi gözleri çok güzeldi ilk defa bir rengi böylesine sevmiştim.

Ama şu yaşıma kadar görmediğim sevgiyi nasıl ona gösterecektim ki. Gözlerinde gördüğüm hüzün ve acıyı yok edebilecek miydim?, yoksa ona daha çok mu acı verecektim?... Bilmiyordum!!, lanet olsun ki ne yapacağımı bilmiyordum. Uzaktan mı sevecektim? bunu istemiyordum, yapabilirdim ama istemiyordum..

Kokusunu çok merak ediyordum, ona sarılmak nasıl huzur verecekti bunu bilmek istiyordum...

Şimdi ise buradaydı bizim sınıfta tüm yıl boyunca gözlerimin önünde olacaktı. Hastası olduğum yüzünü her gün görecektim.

Şu an yanımda oturan Pamir'le Sera ve Asel'in sırasının önünde konuşuyorlardı. Az önce birbirlerine sarılmışlardı, o an yanlarına gitmemek için zor tutmuştum kendimi. Daha sonrasında Emirler gelmişti sınıfa, Pamir'in kolunu Asel'in omzunda gördüğünde kaşları çatılmış dik dik onlara bakıyordu. Tabi aynı şekilde Batuhan da. Ona ne oluyorsa.

Emirle Batuhan hızlı bir şekilde Pamirlerin yanına gitti. Emir Asel'i kolundan tutup nazikçe kendi kolunun altına aldı. Bir şeyler konuşuyorlardı. Tam Batuhan Pamir'e yaklaşacaktı ki Asel abisinin kolunun altından çıkıp aralarına girdi. Emir Asel'e bakıp bir şey söyledi sonra Asel de umursamaz bir şekilde Emir'e karşı gelince Emir bir dakika kadar falan öylece durdu sonra Pamir'e baktı. Pamir gülerek Emirle konuşuyordu, sonra sarılmışlardı. Batuhan onları görünce biraz daha sakinleşmişti.

Emirle Pamir sınıf çıkışına doğru ilerliyorlardı tam Asel de gidecekti ki Batuhan Asel'i benim Asel'imi belinden tutup durdurdu ve ağızının içinden bir şeyler söyledi sonra Asel ona gülümsedi.

Kafamı tekrar Asel'in belindeki Batuhan denen herifin eline çevirdim. Gözlerimin ateş saçtığına emindim. Ona benden başkası dokunmasın istiyordum. Kokusunu benden başka kimse bilmesin. Ben dahil kimse onu kırmasın üzmesin istiyordum. Sadece ben mutlu etmek istiyordum onu, tüm yaralarını sarmak istiyordum. Ama onun beni sevmeyeceğine inanıyordum, sonuçta beni ailem sevmemiş Asel mi sevecekti?...

................

Merhaba yenidennn..

Nasılsınızzz umarım iyisinizdir:))))

Bu Bölümü Arel'in ağzından yazmak istedim..

Bir daha ki bölümü uzun tutmaya çalışacağım:))

Sizi seviyorummm, görüşmek üzereeeee:))))))))))