The trouble of being alive (ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်း၏နောင်တ)

လူကောင်းတစ်ဦးနှင့်တွေ့ဆုံခြင်း

"အရှင် ၀င်လာလို့ရမလား "

"၀င်ခဲ့..."

"အရှင် Asaka-samaက စာပြန်လာပါတယ်"

"အင်း"

"အရှင့်ရဲ့တာ၀န်ကျေပြီးသာကြောင့် ဂျပန်ကိုပြန်လာလို့ရပါပီးတယ်"

"ကျန်တယ့်ကိစ္စတွေကို Asaka-samaကတာ၀န်ယူဖြေရှင်းပေးပါမယ်တယ့်"

"အရှင် ခေါခိုင်းတယ့်နှစ်ယောက်ရောက်လာပါပီး"

"အင်း သိပြီး စာကိုထားသွားတော့"

"Hai!..."

"၀င်ခဲ့ခိုင်းး"

"အရှင်"

"မနေ့ညကကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲ့လား"

မေးလာတယ့်သူ့မေးခွန်းကြောင့်ကြည်နူးမိသွားပေမဲ့

(ဘာအစားမှမကျွေးဘဲ ဒီတိုင်းအိပ်ခိုင်းပြီးတော့ခုမှ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲ့လားတယ့် ကောင်းကောင်းမပျော်နဲ့ ဆိုးဆိုးတောင် အိပ်မပျော်ဖူးဟေ့!!)

"မင်း နမည်ဘယ်လိုခေါလည်း?"

"ကျွန်မလား?"

"မင်းမဟုတ်လို့??"

"အားး~ ကန္ဒြေရှင်!"

"ဂျပန်လိုပြောစမ်း!!"

(တစ်ချက်ချက်ဘာထဖြစ်တာလည်းဒီလူကြီး)

သူရုတ်တရက်အော်လိုက်တယ့်အသံကြောင့်လန့်သွားပေမဲ့

"ကောင်းကောင်းပြောလို့မရဖူးလား ဘာလို့လာအော်နေတာလည်း"

"ညီမလေး!!"

"အဟက်...ငါအရှင်ကို ကောင်းကောင်းပြောစေချင်တယ်ပေါ့!"

ရုတ်တရက်အေးစက်နေတယ့်လေသံနဲ့မျက်ခုံးပင့်ပြီးမေးလာတယ့် သူ့အမေးတွေကြောင့် ဘာဖြေလို့ဖြေရမှန်းတောင်မသိတော့တယ့်ထိ ဆွံ့အမိသွားတယ်

"ဟိုဟာ....."

"ဘယ်ဟာ??.."

(ဒီလူဘာလို့ဒီလောက်ထိလက်ပေါက်ကပ်နေရတာလည်း)

"နမည်က...ဂျပန်နမည်မရှိဖူး"

"မ..ရှိ..ဖူးး?"

"ကောင်းပြီးး ငါအရှင်မင်းကိုနမည်ပေးမယ်"