Bölüm 1

20 2 1
                                    

Bir insan hayatı boyunca hep sınava girer. Girdiği sınavlar onun kaderini belirler . Bende önümdeki sınava hazırlanıyorum ama bu durumda pek mümkün değil kendimi seninle tanıştırayım. Ben Seda ailemle birlikte Konya da yaşıyorum . Nedenini bilmediğim bir şekilde babamla aramız bozuldu sanırım onun arkadaşları ya da komşularımız benim arkamdan asılsız iftiralarda bulundular ve babamda onlara laf verdiğim için bana kızgın . Önünde üniversite sınavı var ama dikkatimi toplayamıyorum . Çalışma masamın koltuğunu iterek mutfağa girdim sebilden soğuk su doldurarak içtim bardağı bırakarak odama girmek için mutfaktan çıktığımda annemle babamın bağırarak kavga ettiğini duydum . sonra aniden babam "SEDA" diye bağırdı koridoru geçerek salonun kapısına geldim besmele çekerek kapıyı açıp kafamı uzattım ve içeri girdim annem tekli koltukta peçeteyle burnunu siliyordu babam ayakta bana bakıyordu "efendim" diyerek karşısına geçtim. Derin nefes alarak "eşyalarını topla ve otogara git" dedi sert tutmaya çalıştığı sesiyle dokunsak ağlayacak gibiydi. " Neden" dedim. Neydi şimdi bu , babamın gözlerinde kısa bir an için pişmanlık gördüm ama yerini öfkeye devretti. " Her şeyi sorgulamak zorunda değilsin . Sana ne diyorsam onu yap . Orada yanına adamlar gelecek ,ne beni ne anneni ara nede bu eve gel" dediğinde gözleri dolmuştu .Her şeyi tek seferde söylemiş ve derin bir nefes almıştı "Ne alaka şimdi " dememle babamın elini yanağımda hissetmem bir oldu . Kafamı babama çevirmemle birlikte  "DEFOL" diye bağırdı . Göz yaşlarım yanaklarımdan dökülürken arkamı dönüp odadan çıktım . Kendi odamın kapısını sertçe kapatıp valizimi çıkardım ve eşyalarımı toplamaya başladım. Ne demek evimden defol ben senin kızınım hangi baba kızını ondan habersiz çalıştığı için evinden kovar tamam kabul çalıştığım yer masum bir yer değil ( size göre) .valizimi kapının oraya gönderip kutu valizime temizlik ürünlerimi koyup üstümü değiştirdim dar siyah kotumun üstüne koyu lacivert kısa kollu bluzumu giydim şapkamı kafama takıp İstanbul için hazırdım . sırt çantamı takıp valizlerimle kapıya geldim kapıyı açacağım esnada biri kolumu  tuttu . Anneme dönerek kırmızı gözlerine baktım , elime  bir cüzdan tutuşturdu " bunun içindekiler seni bir süre idare eder" 

"yok annem benim param var al sen bunu" dedim cüzdanı anneme geri verdim  babamla beraber biriktirdikleri parayı harcayamazdım 

" ama kızım -" annemin lafını keserek 

" anne o parayı almayacağım " dedim annem bir şey demeden beni kendine çekti ve sarıldı 

"seni seviyorum anne"

" bende seni seviyorum bir tanem " dedi sırtıma düşen yaşları hissediyordum. 

"Babama kızma olur mu" dedim . ben gittikten sonra aralarının bozulmasını istemem 

" bu durumda bile babanı düşünüyorsun" dedi sesi titremişti.

"Kendinize iyi bakın valide hanım" dedim . annem geri çekildi  bende beyaz spor ayakkabılarımı giyip merdivenleri inmeye başladım . Bütün çocukluğum burada geçmişti . Acı, hüzün, mutluluk, korku... hepsini burada tatmıştım ama şimdi arkamda bırakıyordum . Bahçe kapısından çıkarken karşımda kardeşim vardı . Gel de şimdi buna anlat " abla nereye gidiyorsun?" 

" kızlarla tatile gidiyorum" dedim sonuçta kızların yanına gidiyordum . Gözlerini kısarak bana baktı inanmışa benzemiyordu

" sınava hazırlanmak yerine tatile mi gidiyorsun" dedi

" ay sana ne "dedim 

" Hukuk kazanamadığında görürüm ben seni"

" dilinde çok uzamış senin bakıyorum da" zorlamasana çocuk git işte 

" yukarda seni bekliyorlar" dedim yanımdan geçerek kapıdan içeri girdi arkamı dönüp gideceğimde Yusuf  önüme geçerek bana sarıldı 

"seni seviyorum ablammmmm" dedi "m" harflerini uzatarak Allah Allah ne oldu şimdi bu çocuğa 

Yap Ve YıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin