WHAT'S REALLY ON THE BOOK

Chapter 6 - Academy

HANESHIEA

Nagising ako dahil sa malakas na katok sa aking pintuan, sa tingin ko'y hindi si Shai ang nasa labas ng pintuan, sa tingin ko'y ibang tagasilbi ng palasyo.

“MAHAL NA PRINSESA!” Sigaw ng tinig mula sa pintuan ng aking kwarto.

“TEKA LANG!” Tugong sigaw ko sa kaniya, inis akong tumayo't padabog na itinapon ang unan sa aking kama bago tinungo ang pintuan sa malakas na binuksan ito.

“WHAT!” Inis ko bulyaw dito, pinaka-ayaw ko sa lahat yung iniistorbo ang tulog ko.

“Pi-pinapatawag ka po ng mahal na hari” Nanginginig na saad nito. Tumingin lamang ako sakaniya at tumango  bumalik sa loob ng aking silid.

‘Ano na naman kayang kailangan ng matandang huklubang iyon saakin?’

Nagtungo ako sa bathroom upang maligo. Nagbabad muna ako ng kaunting oras sa bathtub bago lumabas at magbihis.

Tinungo ko ang napakalaking cabinet, kumuha ako ng black na crop top, black na pants at black na boots at naglagay lang ako ng pulbo at black na lipstick... Charan!!! The mafia queen is back /*evil smirk

Bumaba na ako't tinungo ang hapagkainan, habang naglalakad, inilibot ko ang aking tingin habang hinahanap kahit anino man lamang ni Shai. Asan na ba yun?

“Mahal na Prinsesa” Pagbibigay galang ng kawal na nagbabantay sa labas ng hapag kainan, si kuyang nakakabingi kung sumigaw.

“Hihi, thank you kuya at hindi kana sumigaw ng napakalakas” May patapik tapik na saad ko sakaniya. Mukha namang nagulat ang kawal at mas piniling yumuko. Teka...may itatanong pa pala ako.

“Ah...kuya? Pwedeng magtanong?” Napapakamot sa ulong tanong ko dito, mukhang nagdadalawang isip pa ito kung sasagot o hindi.

“Ano po iyon mahal na Prinsesa?” Tanong nito ngunit hindi saakin nakatingin, wow straight na straight si kuya ah, hihi.

“Bakit walang kawal na nagbabantay tuwing hatinggabi?” Nagtatakang tanong ko sakaniya. Nakita ko ang pagdaan ng gulat sa kaniyang mga mata, ngunit panandalian lamang iyon at bumalik na muli sa pagiging seryuso.

“Ano pong sinasabi niyo mah-” Hindi ni kuyang kawal naituloy ang kaniyang sasabihin ng may sumingit na dakilang epal.

“Tingnan ko nga naman ang mga mahihina at walang kwentang katulad mo, kahit sa kawal ay naghihingi ng atensiyon” May himig ng panlalait na saad ng pinaka dakilang pakealamera ng buhay ko. Hindi ko ito pinansin, hahakbang na sana ako papasok ng hapagkainan ng hawakan ako ni pakealamerang linta na nagngangalang Eursia. Kahit inis na inis ay hindi ko iyon ipinahalata pa sakaniya, bakit? Upang mainis at mag-init ang makati't malansa niyang pagkatao.

“Mas mabuti pang si kuyang guard ang kausapin, kaysa sa'yong may ugaling hindi maatim, may kaseng kati ng nipay ang katawan, nangangamoy na ang iyong ugaling masangsang” Nakangiting saad ko sakaniya.

“At pwede ba- wag mong ihawak sa akin ang kamay mong maraming talog na nahawakan, kadiri...tapos pupunta ka sa hapagkainan? Eww...baka mamaya may gatas pa iyan ng mga lalaking iyon, kaya pwede ba...bitaw na, hindi kana nga mahal pinipilit mo pa” Pang-iinis ko dito, ngumiti ito saakin at confident na nagtaas baba ng kaniyang kilay.

“Ikaw ang hindi pinili, dahil ako ang minahal at minamahal ni Keor” Nakangising saad nito saakin.

“Ah...ganun ba? Di ako inform, at sino naman iyang Keor Keor kaik-ikan mo na yan?” Nakataas ang kilay na saad ko sakaniya.

“Kaik- What? You!...Keor will never love you, because he is mine, and we're getting married” Nakadurong pagmamayabang niya saakin.

“Pakihanap” Ngiting inosente ko sakaniya

“What?” Nakataas kilay na tanong niya

“Yung paki ko” Nakangising tugon ko, at iniwan siyang nakatulala. Bibilabg ako ng tatlo, pustahan may magwawala.

1

2

3

“YOU F*CK*NG B*TCHY SL*TY GIRL!!” Boom... At sumabog na nga ang mahal na mahal nilang Prinsesa. Lihim akong napatawa't pinapagtuloy na ang paglalakad. Bahala Siya jan...darating na ang prinsepe niya ‘kunong’ mahal na mahal siya.

Nang makapasok ako sa loob ng hapag, bumungad saakin ang napakaraming mga taong may iba't ibang klase ng mga kurona sa nuo. ‘Nandito parin pala sila?’

Ang Reyna ng mga taga Air Kingdom ang unang nakapansin ng aking presensiya, sumunod na bumaling ang mga Hari't Reyna, Prinsesa't Prinsepe na nasa loob ng hapag na iyon. Hindi ko sila pinansin at piniling umupo sa Prinsesang tinabihan ko kahapon.

Hindi na ako magtataka kung bakit hindi pa sila nagsisimulang kumain, eh wala pa kase yung kanilang paboritong Prinsesa at ang minamahal daw ‘kuno’ nito. Burdong nakatungo lamang ako't hindi umiimik.

“Paggalang mga mahal na Hari't Reyna, lalong lalo na sainyo ina't ama” Sa boses palang ay kilalang kilala ko na ang taong iyon...sino pa ba? Walang iba kung hind si maninira ng araw. Patuloy parin akong nakatungo at hindi sila binigyang pansin.

Nang sa tingin ko'y nagsisimula na silang kumain, saka lang din ko umayos ng pakakaupo't tinuon ang aking pansin sa pagkain.

“Princess Haneshiea, why don't you try to practice some fighting combat or hire a bodyguard, to protect yourself?” Tanong ng isa sa mga Reyna, tumingin ako dito't binaba ang aking kutsara't tinidor.

“I don't need that your highness, I can protect myself” Malamig na saad ko sakaniya.

“Why do we need to protect her? Eursia is the one we should protect, she's our sister anyway" Tugon ng isa sa mga kapatid kong lalaki, hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako sa kaniyang sinabi.

“We also need to protect Eursia, because Haneshiea might do something bad again” Gatong naman ng isa pa. Inis na inis na ako, pero ayaw Kong masira ang mapayapang pagkain ko rito, nawa'y Wlwala ng gumatong pa.

“We really need to protect my love, what if this sl*ty girl hurt my Eursia again?” May pag-aalalang gatong naman ng p*tang*nang nobyo ng Eursia the witch na ito.

“Can I state my rights?" Taas kilay jong saad. Sasalungat pa sana sila ng simulan ko ng magsalita.

“First of all... You all know that I don't have a power, a weak one, I don't even know how to fight, then you will say that I'm hurting your so called favorite Princess? Why are you all unfair?” Naiiyak ako pero pinipigilan ko. Pabalang Kong binitawan ang aking hawak at padabog na tumayo.

“Haneshiea can you please respect our guest?” Nakakunot nuong pagsaway saakin ng panganay ko raw kunong kapatid.

“Bago niyo isumbat saakin yan, dapat nag-iisip din kayo kung pano ko masasaktan ang Eursia niyo kung wala akong kakayahang gawin iyon, at isa pa bago kayo magpatigil o manghusga ng isang tao, tinanong niyo rin sana ang sarili niyo kung bakit hindi kayo ginagalang ng ibang tao” Malamig na saad ko bago tumalikod at nag-umpisang maglakad, ngunit huminto ako saglit.

“Nakakawalang ganang makasabay kayo sa pagkain” Huling mga salitang binitawan ko, at tuluyan ng umalis sa napakabanas na lugar na iyon.

          • NEOSTERIUMPIENTA •