Vienna

Chapter 5

VIENNA'S POV

Finally break time na, umalis na rin si prof pagkatapos niyang magligpit ng kanyang gamit.

Kami naman ay naglilipit rin, yung iba nagsipuntahan na sa cafeteria para kumain at yung iba umuwi na, wala na kasi kaming pasok for the next subject since free na daw kami, pinalaya na kami ng aming mga prof for four years of struggling.

Pero nakaka proud kasi ga-graduate na kami. Habang nagliligpit ako biglang nagsalita yung katabi ko, "Vienn, sorry pala kanina ha, hindi ko sinasadya ", paghingi niya ng paumanhin, ramdam ko rin yung takot niya sa sinabi ko kanina sa kanya.

Bago ako umalis tinapik ko yung balikat niya at sabing "Kaya sa susunod, alamin mo muna yung katotohanan bago ka magsalita, kasi hindi lang ako yung mapapahak, pati ikaw. Last day nalang ng college life natin, and be more matured na ha, Goodluck on your journey, Meil".

Pagkatapos kong sabihin sa kanya iyon, gumayak na kaming apat papunta garden.

VEVIENE'S POV (Mother of Vienna)

Fernando and i are sitting here in veranda, I'm just having my rest day today at siya naman todo babad sa laptop niya since may inaasikaso daw.

It's been a while na sobrang tahimik but i broke the silence and ask him about our daughter vienna.

"Does vienna know about the wedding, hon?", tumingin siya sa akin at huminga ng malalim, "Yeah", isang maliit na sagot ang aking natanggap ngunit hindi parin ako kontento.

"So ano yung naging reaksyon niya hon? Okay lang ba sa kanya?", tanong ko ulit at tyaka niya isinarado yung laptop at tumingin muli sa akin.

"Well binatiran ako ng maraming salita, hindi ko nga masagot lahat 'yon dahil bigla nalang siyang umalis", mahinahong sagot ni fernando sa akin.

Tumango na lamang ako dahil alam ko ang nararamdaman ng anak ko.

Labag sa kalooban niyang magpakasal ng maaga pero naiintindihan ko rin si fernando kung bakit niya gagawin iyon.

VIENNA'S POV

Nandito na kami ngayon sa garden.

Maganda ang panahon ngayon pero ang mga mukha ng tatlo kong unggoy, HINDI.

Kakaupo ko nga palang eh tinanong na ako ni roy kung ano ba yung dahilan ng biglaang pag alis ko kahapon at kanina naman.

"Well, my dad arrange a marriage for me to a man i don't even know, and that one thing kanina ng dahilan ng naging center of attention ako, dahil nag chat sa akin yung nambw*s*t sa akin sa bar kagabe", sagot ko ng diretso sa kanilang tatlo.

Hindi nga talaga maipinta yung mukha nila, kahapon mukha ko yung hindi maipinta ngayon sila ng tatlo.

"So nag agree ka sa marriage?"-"Myghad pumunta ka ng bar?"-"Yamanin eh malamang", sunod-sunod nilang tanong sa akin, bumuntong hininga nga ako para sagutin lahat ng iyon.

"Saan ba ako mag uumpisa abir?", pagiging sumplada ko sa kanila.

"Isunod sunod mo nalang vienn", ani ni ysabelle.

"Okay...well...hindi ako pumayag sa gusto ni dad pero...hindi ko rin kayang tanggihan na kapag nasa harapan na kami ng altar, diba?, at yung tinanong mo roy kung bakit pumunta ako ng bar...eh you know naman kapag galit ako, pumunta ako sa bar at mag relax, and lastly abigail, ayaw kong pagsabihan ako ng mayaman dahil hindi ako mayaman, parents ko lang hindi ako, okay? Okay naba? Anymore questions?",

Yeah sinabi ko yung lahat diretsohan charrr.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

HELLO DEAREST, I KNOW THAT THIS CHAPTER IS KINDA SHORT, BUT I HOPE Y'ALL LIKE IT, DON'T FORGET TO VOTE AND LEAVE YOUR COMMENT. LUVYA'LL