5-İdman

106 16 65
                                    

🐥

Ertesi gün gözlerimi yumuşacık bir yatakta açtım, Yoongi yanımda değildi. Halbuki dün gece birlikte uyumuştuk. Bu adama bu kadar güvenmek biraz içimi huzursuz etse de bu güven duygusu hoşuma gitmişti, yandaki taraftan ceketimi giydim.

"Yoongi?" dedim evde gezerken, bu katta değildi. Anlaşılan bodrum kattaydı, hızlı hızlı merdivenleri indim ve bağırmaya devam ettim.

"Yoongi!"

Merdivenlerin ortasındayken bodrum kat görünüyordu ve karşısındaki kum torbasına darbeler indiriyordu.

"Bir kez daha," dedi sinirle yumrukları savururken. "Bir kez daha onun eline geçmesine izin vermeyeceğim. Bir daha bu kadar güçsüz olmayacağım."

Tekrar dönüştü ve bağırarak gözleriyle kum torbasına ateş ederek yaktı. Ve bütün gücüyle bağırdı.

"BİR DAHA O OROSPUYA YENİLMEYECEĞİM!" Yutkundum.

"Y-yoongi?" dediğimde nefes nefese küllere bakıyordu. "Yoongi!" Bana döndü nefes nefese.

"Ah, Tatlı İnsan Yavrusu." Gülümsedi.

"Uyanmışsın." Tedirginlikle ona baktım.

"İyi misin sen?" Ayaklandı ve süzülerek bana yaklaştı.

"İyiyim bebeğim neden?" Dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Az önce bir kum torbasını yaktın da ondan." Kıkırdadı.

"Ha o mu? Ben her idman yaptığımda bir kum torbası yakarım, bir keresinde bir hafta da tam 2 bin kum torbası patlatmıştım." Şaşkınlıkla gözlerine baktım.

"Şaka yapıyorsun!" Başını iki yana sallarken omuz silkti.

"Hayır, yapmıyorum." Dudak büktüm.

"Fazla mı güçlüsün sanki?" Kıkırdadı ve merdivenlere yöneldi.

"Daha hiç bir şey görmedin, Tatlı İnsan Yavrusu." Dudak büzdüm.

"Bazen beni korkutuyorsun." Kolunu omzuma attı ve saçlarımı karıştırdı.

"Eğer tek saf kan şeytanla ruh eşiysen hiç bir şeyden korkmayacaksın." Mızmızlandım.

"Ya saçımı başımı bozdun!" Kıkırdadı ve saçlarımın arasını öptü. Bu içimin gıdıklanmasını sağlarken yutkundum.

"Acıktım ben." dedim sessizce ve saçlarımı okşadı.

"Hadi sana bir şeyler hazırlayalım o zaman, tamam mı?" Başımla onayladım. "Ben kimchi yerken bana türünüzü anlatır mısın haya-" kendimi fazla kaptırmıştım, az kalsın sevgi sözcüğü söyleyecektim.

Gülümseyerek bana baktı.

"Ne dedin?" Yutkundum ve kolunun altından kaçtım.

"Demedim bir şey!" ve hızla mutfağa ilerledim, arkamdan gelmesini beklerken birden karşımda bulmak şok olmamı sağlamıştı.

O korkuyla bir çığlık atmış ve kendimi yerde bulmuştum. Kısa bir kahkaha attı ve parmağını şıklattı, bu sefer kendimi mutfak masasındaki sandalyede önümde bir tabak kimchiyle bulmuştum.

Evil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin