🐥
"Hamura biraz daha un koymalıyız, getirir misin?" Esnerken başıyla onayladı ve parmaklarını oynattı, daha sonra un pakedi havalanarak kaba dökülmeye başladı.
Somurttum ve kızgın bir ifadeyle ona döndüm, kollarımı göğsümde bağladım. Ona dik dik baktığımda, ağzındaki şekeri tükürdü ve şeker yok oldu.
"Ne?" dedi. Ofladım.
"Biz ruh eşiyiz ve ben bir şey yaparken öyle oturarak mı bana yardım edeceksin?" Yüzünü ekşitti.
"Ne bekliyorsun insan yavrusu? Yardım etmemi falan mı? Büyü yapıyorum yetiyor işte, hayatta elimi sürmem o şeye." Sinirle derin bir nefes verdim ve ona baktım.
"İyi o zaman, git evimden." Kaşlarını çattı.
"Neden kovuluyorum?" Kollarımı birbirine bağladım.
"Ben iş yapacağım, sen parmak ucunu oynatacaksın sadece! Bunu istiyorsun ve ben bunu yapmayacağım!" Bana yaklaştı ve gözlerime baktı.
"Güçlerimin olması onları kullanmayacağım anlamına gelmez, güçlerimi istediğim zaman istediğim yerde kullanırım." Somurttum.
"Git o zaman Yoongi, istemiyorum yardım falan etme. Ben kendim yaparım pizzamı." Ve arkamı dönerek hamuru yoğurmaya devam ettim.
"Bencil, şımarık, egoist şeytan!" Birden belimi sardı kolları.
"Tamam özür dilerim, alışacağım. Ben sana ayak uyduracağım sende bana. Sonuçta ruh eşi olmak bu değil mi?" Yutkundum ve başımı çevirdim.
"Şey, geri çekilebilir misin?" Dudak büzdü.
"Neden ki? Biz ruh eşiyiz," iyice sarıldı bana. "Hem zamanla, daha fazla yakınlaşacağız ve zamanla bir şey daha yapacağız." Dedi bedenini bedenime sürterken.
"Lütfen geri çekilir misin? Bu yaptığın hiç hoş değil! Rahatsız ediyorsun beni." Yutkundu, bunu beklemiyordu.
"Ben, şey, özür dilerim."
Geri çekildiğinde yutkundum ve kalbim hızlanırken hamuru yoğurmaya devam ettim. Derin bir nefes verdim ve arkamı döndüm.
"Yoongi-" Ancak çoktan gitmişti, elimin tersiyle alnıma dokundum.
"Sanırım ateşim çıkıyor, bence bu bir rüyaydı." Başımı salladım. "Evet evet bu bir rüyaydı, çok saçma ya bir şeytan gelip bana senin ruh eşinim demez." Başımı iki yana salladım.
"Geceleri geç yatmayı bırakmalıyım."
🐱
"APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL APTAL"
Sinirle bir çığlık attım, evimde büyük bir şimşek çakmasını sağlayacak bir çığlık.
"O TEK GECELİK PERİLERDEN BİRİ GİBİ DAVRANDIM, AH EMİNİM SAPIK OLDUĞUMU DÜŞÜNÜYOR!" Kendimi yatağa fırlattım.
"Aptal Yoongi, sikik Yoongi, mal Yoongi, gerizekalı Yoongi!" Bağırarak sahte bir şekilde ağlamaya başladım.
"Aptalım!" O sırada kuzenim belirdi, manevi kuzenimdi. Malum, biricik Tanrım beni yarattıktan sonra sıkılmayayım diye bir kaç dost, akraba vesaire yaratmıştı bana.
