Klavye Delikanlıları

1.2

İyi okumalar ❤

Bölüm 2: Sınıf ile tanışma

Ecem Dağlı

Okul kıyafetlerimi giymiş, saçımı tarıyordum. Saçımı taramam bitince tarağımı çekmeceye koydum.

Boynum ağrıdığı için biraz boynumu  ovaladım.

Saçımı at kuyruğu yaptım. Astım ilacımı ağzıma sıktım, ilacı çantaya koyup telefonumu ve çantamı alıp odadan çıktım.

Mutfağa gittim, tüm aile kahvaltı yapıyorlardı. Boş olan sandalyeyi çekip oturdum.

Hep okulumu değiştirmek istemiştim, bunda diğer okulumda zorbalık görmemin de payı vardı.

"Beni kim okula bırakacak? " Diye bir soru yönelttim abim ve babama bakıp.

"Ben." Dedi abim çayını içerken.

Diğer okulumdayken de beni hep abim okula götürür, eve getirirdi. Çünkü diğer evimizde çok fazla yokuş vardı ve benim astımım olduğu için o yokuştan çıkınca astım krizi geçiriyordum.

Şimdi ise babamın işi için taşınmıştık, ki bu benim çok işime gelmişti.

Abim çayını bitirince ayağa kalktı.

"Hadi gidiyoruz. " Dedi abim. Masadan kalktım ve çantamı tam elime alacakken abim benden önce davrandı ve çantamı aldı.

Beni döver falandı ama, severdi beni abim!

Abimle birlikte evden çıktık ve arabasına bindik. Arabayı çalıştırdı ve okula doğru sürmeye başladı.

Abim mimardı ve iyi bir şirkette çalışıyordu. Bizde bu yüzden taşınınca şehir değil de ilçe değiştirmiştik, abimin çalıştığı şirketin yakınına taşınmıştık.

Abim arabayı okulun önünde durdurdu.

"Paran var mı? " Diye birden sordu abim.

"Var." Dedim. Yoktu ama neyse...

Abim cebinden 200 TL çıkardı ve bana verdi. Onu yanağından öptüm.

"Teşekkürler." Dedim ve arabanın kapısını açıp arabadan çıktım, kapıyı kapattım. Abim açık olan arabanın camından konuşmaya başladı.

"Kendine dikkat et. Öğlen ilacını almayı unutma. Çıkışta seni alacağım. Hadi iyi dersler, Allah zihin açıklığı versin." Dedi abim ve arabayı çalıştırıp gitti. Ben ise arkasından mal mal baktım.

Umursamamaya çalışıp okulun bahçe kapısından içeri girdim.

Okulun bahçesindeki banklardan birine oturdum.

***

Müdür ilk gün konuşması yapmıştı ve İstiklal Marşı okunmuştu. Zil çalınca annemin tarif ettiği müdür yardımcısının odasının kapısının önüne geldim. Derin bir nefes çektim ve kapıyı çaldım. 'Gel' komutu gelince içeri girdim.

"Şey, hocam rahatsız ettiğim için özür dilerim. Ben yeni öğrenciyim de, sınıfımı öğrenmek için geldim. " Dedim. Müdür yardımcısı gülümsedi ve masasının önündeki koltukları gösterdi.

"Otursana." Dedi. Oturdum.

"Ben Gülseren Delipınar. 11. Sınıf öğrencileri ile ben ilgileniyorum. Adın neydi? " Dedi.

"Ecem Dağlı. " Dedim. Bilgisayara baktı. Ardından kafasını bilgisayardan kaldırıp bana baktı.

"Sınıfın 11/b. Sınıf numaran ise 440. Bu arada, okulda telefon serbest. Gel bakalım, seni sınıfına götürelim. " Dedi ve ayağa kalktı. Bende ayağa kalktım ve beraber sınıfa doğru ilerledik.