Tin POV
Hinawakan ko ang kamay ni Eli palabas sa bahay ni Eunice pero pinipilit nya itong tanggalin. Hanggang sa tuluyan ko na syang nabitawan
"Ano ba! I can walk at my own" Inis nyang sagot sakin
"What did you say... Ganyan ka na makipag usap sakin.. You know our age gap right?.so you should know how the right to talk me."
"Oh.. How can i forgot.. That you almost same age of my mother..." Pang-aasar nyang sagot
"Bakit ba bigla ka na lng umalis?.. Hindi ka man lang nagpaalam sakin"
"Para san pa... Para saan pa po ba huh?" Naiiyak nyang tanong
"You promised me na sasabihin mo sakin kung saan ka pupunta"
"For what?.. Dahil nag alala po kayo.. Nag alala ka lang naman dahil sa kung anong pwedeng sabihin sayo ni Tita... Bakit hindi mo magawang mag alala dahil naramdaman mo. yung walang involve na ibang tao.. Yung feelings mo lang ang involve" Feel ko yung pag crack ng boses nya dahil sa emotional nyang mga sagot
"Dahil ba to sa sinabi ko sayo kanina? Huh?"
"You already said to me that i have a lot of time so that's why ginagawa ko na yung teenage life" Inis naman nyang sagot sakin
Yung mga sinabi ko sa kanya kanina ay binabalik lang nya sakin.. I already care for her dahil sa kung anong pwedeng sabihin ng Tita nya.. Yung sa age gap.. Same age as her mother. Yung sa time nya as a teenager
"Ayoko ng makipag talo, napapagod na ako" Sabay tingin sa kanya
"Fine.... Pagod na din ako.. I'm giving up..." Walang alinlangan na nyang sagot sakin kasabay ng pagpatak ng luha nya.
"It's good to hear that. You make a right and better decision" Kahit na nakita kong umiyak sya ay nagmatigas padin yung damdamin ko. Para matapos na din yung pangungulit sakin
"Maybe your right we're not worth for each other" Emosyonal nyang sagot sakin
"I'm so damn stupid" Gigil pa nyang bulong habang umiwas ng tingin
"Are you done. Huh?" Sabay sakay ko sa kotse akala ko hindi pa din sya sasakay
Pagkadating naman sa Condo ay agad na syang pumasok sa kwarto. Hindi ko din naman sya masisi kung bakit umalis sya dito dahil siguro sa sinabi ko. But I told them the truth that we can't be together. It's really to complicated.
Akala ko magiging ok na pero simula nung di na kami nagpapansinan ay parang bumibigat yung pakiramdam ko. Hindi ko alam ba't ako nakakaramdam ng ganito
Kahit sa school ay madalas nya na din akong di pinapansin at saka parang mas naging malapit pa sya kay Emman. Napadalas na yung pagsama nya sa kanya
Hindi tuloy ako sanay na di na ako pinapansin ni Eli, simula nung nagaway kaming dalawa ay bumigat yung nararamdaman ko like parang may kakaiba parang may kirot hindi ko maipaliwanag kung ano ba talaga eh... Basta pati ay ay naliliti na din..siguro dahil nasanay na ako sa makulit,clingy ar cheerful na Eli.
And aaminin ko din na guilty ako sa ginawa ko sa kanya, kaya makikipag ayos na din ako sa kanya dahil bukod sa nagi-guilty ako sa ginawa ko ay malapit ng bumalik sina Rheena so baka isipin pa nya na inaaway ko yung pamangkin nya
Makikipag ayos na dapat ako pero lagi namang umiiwas sakin si Eli, lalapit palang ako lalayo na sya, magkatinginan lang kami ay agad naman syang iiwas ng tingin, gumagawa sya ng paraan para makaiwas sakin
"Where are you going" Agad kong tanong sa kanya dahil pasado 8 na ng gabi ay aalis pa sya. But she ignored me diretso lang sya sa may pintuan pero agad ko syang sinundan at pinigilan
YOU ARE READING
We met in June ends in April
Cerita PendekBago maging Teacher si Celestine ay isa sya sa mga nag mamanage ng Electronic Company nila, pero dahil sa nangyaring aksidente ay pinapunta naman sya ng Father nya sa U.S para kalimutan ang nangyaring aksidente. Ayaw din ng kanyang Father na umamin...
