ALDATAN ÇIĞLIKLAR

•1. Bölüm ~ Biriyle Tanışmak•

Bölüm şarkısı:
Glass Animals-Take A Slice

•6 Yıl Önce•

Sabah gözlerimi açar açmaz gözüme giren lanet güneşe küfür ederek kalktım.
İsmimin eş anlamı olan  şeyden nefret ediyordum.Kısacası güneşten diyebiliriz.
İçeriden gelen bağırış sesleri beni ayaklandırdı.
İlerleyip kapıyı açtım.
"Ne oluyor be sabah sabah?!" dedim sinirle.
Ekin yanıma geldi."Ay sonunda uyandın Afitap.Ekibe yeni biri gelecekmiş!" dedi.Bir anda gözlerim büyüdü.
Ben onların liderleriydim!
Nasıl en son benim haberim olurdu?

"Ekin ben sizin liderinizim neden kaldırıp haber vermedin?Mal mısınız?!" dedim sinirle.
"Özür dilerim Afitap ama biz de şu an öğrendik.Çocuk yarım saate gelirmiş." dinirle ayaklarımı vurarak odama gittim.Tam kapıda bağırdım.
"KIRAÇ ŞUNLARI SAKİNLEŞTİR!"

Sinirle odama girip kapımı kapadım.Aynada halime bakarken sinirle sırıttım ve dolaba ilerledim.
Evin tek sevdiğim yanı iki katlı olmasıydı.
Odalarımız gayet geniş ve tek kişilikti..

Dolabın kapağını açıp içinden yeşil bir tişört aldım.Ardından bir alt rafa eğilip siyah bir etek aldım.

Siyah eteği giydim ve üstüme bol yeşil tişörtü geçirdim.Çoğu üstüm gibi bol bir üsttü.
Ayağıma terliğimi geçirdim ve aynanın önüne ilerledim.Saçlarımı taradım ve odadan çıktım.

Direkt banyoya yürüdüm ve dişlerimi fırçalayıp çıktım.Aşağıya indim.
Gürültü sona ermişti.
Herkes hazırlanmak için dağılmıştı fakat Kıraç gitmemişti.
Yüksek ihtimalle rahatsız olmamıştı bile.
En büyüğümüz oydu, o 18 yaşına girecekti.Ben 15 olmama ramen liderdim.
Yanına oturdum.
"Günaydın." dedim.
"Günaydııınn!" dedi enerjisi ile.En büyüğümüz olmasına ramen enerjisi bizden çoktu.
O bizim öncümüzdü.Ben ondan akıl alırdım bazen.Abim gibiydi, hiç olmayan ailemin en sevdiğim üyesiydi.

Beni sokakta bulmuşlardı.Ben sokak çocuğuydum.Ben sokaktım.Ben acıydım.Ben tektim.Fakat biz kalabalıktık.Biz evdik.Biz ailesi olan çocuklardık.

Ben Kıraç ile sohpet ederken herkes gelmişti.
Yani Ekin, Yıldız ve de Umut.
Acaba yeni gelen kimdi?
Kız mıydı, erkek miydi?
Yaşı kaçtı ki?

"Hepinize söylüyorum, sevecen bir karşılama hazırlamayın.Ekin özellikle sen sakın börek çörek falan yapma yalvarırım." dediğimde Umut atladı.
"İlk günden zehirlenmesin velet." dedi.Kıraç omzuna vurduğunda güldüler ve ben de devam ettim.
"Ya Kıraç'dan büyük biri gelirse Umut?Neyse.Sevecen bir karşılama vermeyin ona.Misafir odasını ona veririz.Tık diye de güvenmeyin gelene.Herhangi biriniz hakkında gizli kalması gereken bir şey duyarsam sizi öldürürüm.Ağzınızı sıkı tutun.Bundan sonra gece yatarken kapınız kilitli olsun.Açık vermemeye dikkat edin.Ben size izin vermedikçe adınızı bile söylemeyin.Hepsi için onay bekleyin.Birazdan gelir bunları unutmayın.
Hiç.Bir.Zaman." ellerimi masaya vura vura hepsini açık açık uyardım.
Hepsi bana onaylar bakışlar attı.

Ardından kapı açıldı.
Evin giriş kapısıydı bu.
İçeriye Kaya abi geldi.
Ona baktığımız sırada arkasından uzun ama çelimsiz bir çocuk geldi.
Çocuğun yüzü yara doluydu.Büyük yaralar vardı yüzünde.
Herkes bana bakıyordu.
Kaya abi konuştu.
"Çocuklar bu yeni arkadaşınız.Kendisi adaşım.İsmi Kaya.Kaya şu an 17 yaşında.
Kaya geç bakalım arkadaşlarınla tanış." dedi ve Kaya'yı öne sürdü.
"Çocuklar benim acil işlerim var siz tanışın." dedi ve kapıyı çekip gitti.

Kaya ayakta dururken kalktım.
"Ben Afitap.Afitap Kızıl.Buranın lideri benim.Yaşım 15.
Tanıştığımıza memnun oldum." dedim ve elimi uzattım.Yüzünde korkak ve çekingen bir bakış vardı.Ben bunu bir lokmada yutarım.