ALDATAN ÇIĞLIKLAR

•7.Bölüm~Fazla Acı•

Bebeklerim selam.
Görüdğüm çoğu yazar burayı dolduruyor.Ben de size selam vermek istedim.

Kitapları kimse okumuyor...
Cidden kimse.Keşfedilmek için açtığım hesap bile tutmadı o ayrı.Şimdilik bu kadar.İyi okumalar.
Bunu okuyan kişi🤍

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bu bölüme sesli-şarkılı bir şiirler girelim:
Bir Beyaz Kağıda Her Şey Yazılabilir Senin Dışında-Yılmaz Erdoğan
(Yazarın Gözünden)

Afitap uzun süredir uyuyordu.Ama cidden uzun süre olmuştu.Kaya iki kez sızmıştı.
Afitap sayıklayarak uyanıyor, Kaya'ya bakıyor diğerlerinş tanımıyordu.

Afitap bir anda ilk hafızasını kaybettiği ana dönmüştü.
Her uyandığında.Kaya hiö yorulmadan tüm sorularını yanıtladı.Ama Afitap bu sefer uyanmadı.Sahi...
Afitap neden uyanmamuştı?

Belirli bir zaman dilimi Afitap'ı sürekli Kaya'dan alıyordu.
Kaya sinirli ve yorgundu.Ama çok enerjikti.
Afitap uyuduğu gibi gözlerini kapadı Kaya.Guruptakiler bu hallerine gülüp fotoğraf bile çekmişti.Herkes kendi içinde mutlu olmaya çalışıyordu işte.

Afitap korku dolu rüyalarla uyanıyordu.Her uyuduğunda Kaya'yı kayıp ediyordu.

Uyandığında bir anda tekrar sızıyordu hep.Kaya her seferinde başındaydı.
Ama Afitap uyanmıyordu.

Bu hafıza kaybı işi çok mu uzadiii....Biraz düsünüp kitabın kaderini belirlicem.
Saaaaa

Afitap bir kez daha uyandı.Ama bu sefer Kaya uyuyordu.Uyu uyan Kaya yorgunluktan kapamıştı kendini.Bu sefer Afitap'ın sağında değildi.Yatakta yan yana uzanıyorlardı.
Afitap uyandığında kalkmak istesede Kaya sayıklayarak tuttu onu. Afitap Kaya'nın sızdığından emin olup kalktı.Sessizce kimseyi uyandırmadan sabah sabah tuvalete gitti.

Afitap yüzünü yıkadıktan sonra açtığı gözü ile büyük bir çığlık attı.Ev halkı ayaklanmıştı hemen.
"AAAAAAAAAAAAAAA!" diye bağırıp ağlamaya başladı.
Koşarak herkes açık olan tuvalet kapısına dizildi pijamalarıyla.
Umut yarı çıplaktı, sadece gri bir şortu vardı.
Yıldız pembe bulutlu uzun bir takımla.
Ekin 'seksi kadın' kıyafeti dantelli, kırmızı şort ve askılı üstü ile geldi.
Kıraç siyah tişört gri eşofman giymişken Kaya iki gündür aynı şeyi giyiyordu.

Herkes şok ile Afitap'a bakıyordu.

Afitap herkese bakıp daha da küçüldü.Sanki herkes onu ezikliyordu.
Sanki Afitap hala 5 yaşındaydı.

Saçları yanmıştı Afitap'ın.Yüzünde yara vardı.
Afitap titreyerek ağlama başladı.
Kızlar bir anda yanına çöktü Afitap'ın.
Afitap saçları beline değil ensesine sürttükçe ağlıyordu.
Bir anda kızları aşıp Kıraç'ın boynuna atladı.Onu sadece abisi anlardı.

"Abi...Abi saçlarım!" dedikçe ağladı Afitap.Kıraç sevinsem mi üzülsem mi der gibiydi.

Ona sarılan Afitap'a sarılıp eğildi.
"Korkma abim.Uzar yine saçların.Yanık durmaz.Yaran iyileşir abicim.Sakin ol."
Afitap sessizce göz yaşı dökerken herkesin aklında tek bir soru vardı.

Afitap'ın hafızası yerine mi gelmişti?

🫀🧷

Afitap bir süre sonra sakinleşti.
Herkes sorunun cevabını almıştı.

Kaya rahatlıkla yatmıştı tekrar.
Ama Afitap'ı yanından ayırmamıştı.
Afitap onun yanında oturuyordu.
Kimsenin bilmediği tek şey Afitap hafızası gittiğinden beri olan herşeyi hatırlıyordu.