•5. Bölüm~Uyansam Ne Uyanmasam Ne?•

4 1 5
                                    

(Afitap'ın Gözünden)

Uyandı sesleri ile gözlerimi araladığımda ışık yüzünden gözlerimin avuçlandığını hissettim.
Dudaklarım çok kuruydu ve azıcık gersem çatlayıp kanardı.

Kafamı yavaşça çevirdiğimde bir cam gördüm.
Dışarıda yaşlı gözlerle bana bakan birini gördüm.
Hey burası neresiydi?

İçeriye birkaç doktor girdi.
"Afitap hanım uyanmışsınız." dedi biri.
Başımla onayladım.
Suya baktığımı gören bir hemşire abla bana su verdi ve dudağımı nemlendirdi.
Ona teşekkür ettim.

"Afitap hanım bana bir kaç soru cevaplamanızı isteyeceğim." dedi doktor.
Hanım ne ya?
Ben neden buradayım!?

"Neden buradasınız?"
"Bilmiyorum."
"Kaç yaşındasınız?"
"On iki."
"Neredesiniz?"
"İstanbul... Bir hastane?"
"Dışarıdakileri tanıyor musunuz?"
"Hayır?" dedim.
Doktor beni onaylayıp dışarı çıktı.

Hemşire abla yanıma oturdu.
Bir anda bana kısa ve öz şekilde yaşımın 24 olduğunu ve bir hafıza kaybı geçirdiğimi söyledi.
Birkaç dakika sonra kontrollerim bitti ve üstümü değiştirip koridora çıktım.

Üstümde garson kıyafeti vardı demekki iş bulmuşum.

"AFİTAP!" diye üzerime bir kız geldi.Hızla geri kaçtım.
"Sen kimsin?!" Diye çıkıştım.
Kız şok olarak geri çıktı.
"KAYAA!KAYA!Kaya nerede?Kaya'm nerde?"  dediğimde iki çocuk ve iki kız bana garip garip baktı.

Aralarından biri çıktı.
Gayet cüsseliydi.
Gözlerim suratına geldiğinde gözlerim kocaman açıldı.
"KAYA!" Dediğimde ona sarıldım.

"Neredeydin?Kaç gündür...Ay yok yıldır seni görmüyorum..." dedim ve sıkıca ona sarıldım.

Kokusunu içime çektiğimde yüzüm düştü.
"Kokun..kokun değişmiş..Ama kokun çok güzeldi..." dedim.
Kaya büyümüştü ve demin fark ettiğim üzere ben de.

Ama kokusu... Bunu beklemiyordum.Ama burnum için tanıdıktı.
"Öyle gerekti meleğim." Dedi.

"Sana sorular sorabilir miyim gel oturalım." Dedim.
Beni onayladı.

"Ne kadar büyümüş cüsselenmişsin be!Ben de büyümüşüm!Yüzümü gördüm çok garip olmuşum!
Neyse... Ee şey!Heh!
Sözün vardı evlenmiş miydik!?Ya da nişanlandık mı!?"
dediğimde diğer gençler şaşkın şaşkın bize bakıyordu.

"Hayır evlenmedik ya da nişanlanmadık. Durum şimdi için çok karışık.Ama eski haline döndüğünde hala istersen... Bence olur." Dediğinde gülüp yanağını öptüm.
"AY!Öpüştük mü ki biz!?" Dedim yanlışlıkla!

Kaya kahkaha ayıp konuştu.
"Hayır.Ama istersen olur meleğim." Dedi.
Yüzüm düştü.
" Bak bunlar arkadaşlarımız, Kıraç, Umut, Yıldız ve Ekin." dedi hepsiyle tanıştığımdan sonra Kaya ve ben bir arabada diğerleri bir arabada bir yere gittik.
"Kaya araban ne güzel!Zengin misin?" Dedim.Güldü.
"Evet, sen de öylesin.Kıyafetin bir....Bir kostüm.Parideydik!" Dediğinde gülümsedim.

Eve vardığımızda arabadan indik ve Kaya beni odasına götürdü.Saat geç olmuştu ve uykum vardı.

Yatağına sormadan yattım.Aramızda bunların lafı olmazdı.

ALDATAN ÇIĞLIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin