~ALESYA TOMRİS~

37~Bölüm

Alesya'dan
__________________

"Sonuçlar çıkmış güzelim hasan beylere haber verdim. Bir kafede buluşacağız sen hazırlan geliyorum"

"Tamam" diye mırıldandım

Aramayı kapatıp maviye bakış atarak sessizce üstümü değiştirdim

Mavi bir şeyler mırıldanıyordu

Üstünü örterek saçına öpücük bıraktım

Not yazıp yatağın üstüne koydum

Kızlar geç uyumuş olmalı ki kimse uyanmamıştı.

Kahvaltı hazırlarken Erez aramıştı şimdi kafeye gidecektik

Dikkatlice evden çıkıp merdivenlerden indim

Arabanın önünde beni bekleyen sevgilime sarıldım.

"Günaydın güzelim"

"Günaydın"

Ön koltuğa bindim

Bir eli açık olan bacağımdaydı

Yarım ağız sırıtarak önüme döndüm

**

Kafeye gelmiştik

"Hoş geldiniz çocuklar"

"Hoş bulduk meltem hanım"

Bize bırakılan yerlere oturduk

"Uzatmadan teste bakalım mı?" Diyerek giriş yaptım çünkü hepsi susuyordu

Hepsi onaylaması ile bakışlarım ereze döndü zarfı çıkartarak açtı

İçindeki kağıdı alıp okumaya başladı

"Hasan beyden alınan kan örnekleri ile alesya %99.9 sizin öz kızınızdır"

Zarfı hasan beye uzattı.

Hepsi sırayla okurken dolu gözler beni buldu

Ne bunların bizim kardeşimiz ablam yok vb demeleri lazımdı?

"Kızım" dedi meltem hanım içli içli göz yaşları firar ediyordu.

Ömer abi annesinin yanına geçerek sarıldı gözleri benim üzerimdeydi

Bir saygısızlık yapmadılar boş yere isimleriyle seslenemezdim.

Derin nefes aldım

Hasan bey baba. Kalkarak emin adımlarla oturduğum sandalyenin yanına geldi.

Kalkmam lazım gihi hissettim

Yavaşca yerimden kalktım

İri cüssesiyle kollarını açarak sım sıkı sarılması ile neye uğradığımı şaşırdım.

Bir süre sonra tek elimi sırtına koydum

Kokumu içine çekiyordu

"Kızım benim mis kokulum"

Saçıma derin öpücükler bıraktı

"Yaralı kuşum özür dilerim kızım bu yalana inandığım için özür dilerim seni bulamadığım için Zarar gördüğün için affet beni balım"