17~Bölüm

1K 68 41
                                    

1 hafta sonra -

Alesya dan'

Tüm cemaat salonda oturuyorduk.

Akşamdı

Herkes kendi halindeydi

Zülal yoktu

"ALESYA!" Diye bağıran Zülal girdi

"Kızım niye bağırıyorsun?"

"Sen karışma baba!"

"Ne hakla abime beni ispiklersin!"

"İspiklemedim!"

"İspikledin !"

Sinirle yanıma gelmesi ile ayağa kalktım bende

"Kızım sana çok yüz verdim galiba ben!"

"Allah Allah Zülal hatırlatırım sana yüz veren benim!"

"Bak ya bak üste çıkıyor bide!"

"Zülal aleysa noluyor Allah aşkına?"

"SİZ KARIŞMAYIN!"

"Zülal bak haddini aşma "

"Aşarsam nolur abimlere beni mi doldurursun!"

"Zülal damarıma basma çıkartma içimdeki mahalle gülünü!"

"Senden olsa olsa çakma Sindirella bile olmaz !"

"Zülal seni bu evde her yerde koruyan benim!"

Yazardan-

"Zülal seni bu bu evde her yerde koruyan benim!" Diye bağırdı alesya.

Herkes şaşkınca ikiliye bakıyordu nerdeyse bir aya yakın olacak ve ikisi don ile göt gibiydiler

Ayrılmaz ikili şuan herkesin önünde kavga ediyordu

Saç baş kavga etmeleri an meselesiydi.

"Korumasaydın ben mi koru dedim!"

"Eh yeter ama sabrımın sınırına geliyorsun kuzen falan dinlemem yolarım o sarı saçlarını!"

"Gelde yol hadi gel!"

Zülal alesyanın saçını asılacağı zaman alesya ondan önce davranmış saçını kökünden tuttuğu gibi üstüne çıkmıştı

Herkes daha fazla şaşırken ayırmak için uğraşsada olmuyordu ikiside saç baş kavga ediyor şuan Zülal alesyanın üstündeydi.

"Kızlar durun noluyor ama !"

"Bunlarda kafayı yedi yemin ederim!"

"Aleysa Zülal!"

"Kızım kuzen kuzene kavga mı olur bırakın haydi" dedi rojin hanım onları umursayan yoktu

Alesya üste çıkıp etrafındakilere tısladı

"Eğer biri dokunursa şah damarına pıçağı saplarım!"

"Ya nasıl yaparsın bunu !"

"Ne yapmışım AMK!"

"Abine bişey söylemedim bile ne yalan atıyorsun!"

"Ben niye yalan söyleyeyim be!'

~ALESYA TOMRİS~ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin