C-03

2 1 0
                                    

It's 7pm na. At heto parin ako, namimili pa ng isusuot ko mamaya sa lakad namin Janessa. Hindi na bago sa akin ang magba-bar. I first did this things when I was just in grade 9. It is one of my comfort zone. Maling lugar kung ituring nang ibang tao.

Alam kong maraming magagalit saakin at kasusuklaman ako kung alam nilang nagba-bar ako. Well, sino ba naman ang mag-aakalang party girl ang isang consistent honors student. And if mom will knew about this, it will be a chaos. At may possibility na magkaroon ng world war three sa bahay namin pag nagkataon.

Finally! May napusuan narin ako! Napili ko ang black satin dress ko, and I parted it with three inches heels. Mamaya ko na isusuot 'yun, dahil kakain pa naman ako.

Sinabi ko kay Janessa na sunduin nya ako sa labas ng village namin mamayang 7:30 nilapag ko muna ang nga hinanda kong susuotin sa bed ko. I looked at myself at the mirror. I looked weak and pale today, siguro dahil na naman 'to sa iyak ko kanina.

"I guess, you'll deal your pathetic mom again Jorrel. Bitch lang sya, ako super bitch" I laughed at myself.

I went out of my room. I saw Manang Joan and Manang Belen preparing our food. Natakam ako sa mga hinanda nila, may beef steak, lobster, and my all tine favourite! Ginisang hipon!

Bumaba agad ako at nagtungo sa hapag-kainan. And I saw my pathetic mom again! Well, sino pa ba ang makikita ko rito. Kung hindi ang nag-iisang Lannie Cortez-Montes.

I sat down on my chair, I didn't hesitate to ask her to sit down. I know naman na kaya na nya 'yun. Umupo na sya at napansin kong may kausap sya sa phone nya kaya hindi ko na sya inibala.


Tahimik lang akong kumakain. So is she. Biglang naglapag ng cookies n' cream na ice cream sa tabi ng plato ko si Manang Belen. I smiled at her kinain iyun.

"Don't eat that Allaire! Manang, kunin mo iyan! Tataba ka nyan!" mom shouted at me at alanganing kinuha ni Manang Belen ang ice cream haling sa akin.


Manang Belen gave me a sorry look. And I nodded. Alam ko rin namang wala silang magagawa kung ano man ang ipagagawa ni mom sa kanila. She's the boss here.


Padabog akong tumayo at pumunta sa kwarto ko. At nagkulong dun. Kinuha ko ang photo frame nya sa side table ko. At hinawakan iyon ng husto.


"You're so pathetically annoying! I hate you so much!" I shouted and I throw the frame.


I hate my mom, so much. But at the same time I love her. I only love her dahil sya yung nagdala sakin sa mundo. Sya yung nagpakain at nag-alaga saakin. Pero kahit kailan, hindi nya ako minahal. Sabihin na nating pagmamahal ba yung ginagawa nya saakin? Pagmamahal ba ang pagkontrol nya sa buhay ko? I may sound over acting dahil sa ice cream, pero higit pa roon ang pagkontrol nya sakin.


From: Janessa

I'm here na sa labas ng village nyo.

Nakalimutan ko ang usapan namin ni Janessa. Nagbihis na ako at nagmake-up ng kaunti. Madali naman akong magbihis and all. I slightly opened the door at narinig ko ang umaalingawngaw na boses ni mom sa loob ng kwarto nya. Nakikigpag-usap sa mga plastic nyang mga amiga. Dali-dali akong bumaba sa hagdan at umalis na ng bahay, luckily wala ang mga katulong namin. Mukhang tulog na.



Lumabas na ako ng village at nakita ko ang kotse ni Janessa at sumakay na rito.


"You ready?" she asked.

"Yeah" i answered.



-Nics

A Dance to Forever (series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon