"Shit, ang sakit ng ulo ko" 'yan! Yan napala mo sa kagagahan mo! Pinapagalitan na ako ng guardian angel ko dito oh.
Nilibot ko ang paningin ko sa isang kwarto. It's elegant. And I think this is a condo. Naalala ko ang nga nangyari kagabi. The sapakan scene, the hero guy....
Fvck! Don't tell me, condo nya 'to at inuwi nya ako dito. Oh, I remember now, nung inatake ako ng anemia ko.
Biglang bumukas ang pinto ng kwarto. I saw a tarzan guy. Dark, tall, and handsome. His hair is wet, mukhang kagagaling lang sa banyo. And huy! May pandesal sya! Huy self, bad yan. As if he's topless.
I looked away, just to avoid the awkwardness and the embarrasment.
"Please, mag suot ka naman ng shirt! Parang awa mo na!" I pleased that made him laugh.
Naramdaman ko'ng may sinuot syang shirt at nilingon ko ulit sya. Finally! May shirt na sya.
"Uh...." I sighed. "T-thank you for bringing me h-here" sana pala nag shut up nalang ako.
"No problem Jorrel."He said that made my eyes grow big.
'no daw?! Jorrel?! Kilala nya ako. Huy, tama na please. Gulong-gulo na ako. Pero wait, paano nya ako nakilala? Baka dahil kay mom. Oh no! Wag mong sabihin na sinabi nya ang sitwasyon ko ngayon kay mom?!
"Wait, kilala mo ako?" nagtanong pa ang gaga.
"Yeah" He coldly answered.
"P-paano?! Is it because of mom?! If yes, please, wag mong sabihin kay mom yung sitwasyon ko ngayon" I begged.
"Relax, I didn't know you because of your mom. Whoever it is. Kilala na kita Jorrel, noon pa" He said that made me relief.
What does he mean? Noon? Like, kilala nya na ako noon? Imposible. Hindi ko sya kilala, well medyo familiar 'yung mukha nya pag naka ngiti.
"What do you mean noon?" Masyadong conyo Allaire ah.
"Find out" he said that made my head hurt so much. K'ya, top two lang po ako sa academic ranking.
"You know, ayoko nang problemahin 'yang mga sinasabi mo. Thank you nalang for bringing me here" I stood up.
"Welcome. By the way, ihahatid nalang kita sa inyo. I'm sure, masyadong busy ang mga grab ngayon." he lastly said before closing the door, leaving me in this room.
Well, great! Hindi nadin ako tatanggi, sino ba namang ayaw sa libreng pahatid. Plus mo na ang kagwapohan ni k'ya!
Nag ayos na ako ng kaunti. Eto parin ako, suot ko parin ang suot ko kagabi. Buti nalang, hindi nya ako tinake-advantage. Mukhang gentleman naman sya.
huy! Ano ba 'yan! Ang laswa ng isip ko. Masarap naman siguro ako diba?
Pumasok sya ulit na may dalang hoodie. At nilapag ito sa kama. Para sa akin ba'to?
"Isuot mo yan, para hindi masyadong kita 'yang katawan mo." he said and I nodded.
Sinuot ko na ito, at lagpas ito sa tuhod ko. Matangkad talaga sya. Kaya, hindi na ako nako-
conscious sa damit ko dahil natatakpan ito.•--•
Nandito na kami sa ground floor. At may mga naririnig akong mga boses na nag-uusisa.
"Girl, sino ang kasama ni Sir Joseph?" tinig ito ng isang babae.
"Baka girlfriend nya!" isang babae rin.
Nahiya ako, at hi-nood ang hoodie. Paano kung may makakilala sa akin? At isumbong ako kay mom? Sigurado akong patay ako kay mom pag nagkataon. Or worse, baka magalit din si dad sa akin.
Naandito na kami sa parking lot at sumakay na kami sa kotse nya. At binigay ko ang adress ko or should I say ang village namin.
"Uh....thank you sa libreng sakay" sabi ko at bumaba na. At pumasok na sa village.
Kinakabahan ako, what if makita ako ni mom? What if, alam nyang nag bar ako kagabi?
Nilakasan ko nalang ang loob ko at pumasok na sa bakuran namin.
Buti nalang at may hagdan malapit sa bintana ng kwarto ko, at umakyat na. Finally! Mission complete!
-Nics
BINABASA MO ANG
A Dance to Forever (series #2)
RomanceThe Story of Allaire Jorrel Montes (series #2)