Herşey Yalanmış (Gerçek Ailem)

2. Bölüm

Arabadaydım. Evet gerçek aileme gidiyordum. Adını bile bilmediğim adam bana senin babanım deyince kısa bir şok geçirmiştim. Adam sonrasında ise üvey babama bile haber vermeden beni DNA testine götürmek için almıştı. Ve arabaya bakarsak zengin olduklarını tabiki anlayabilirdik.

Şuan elimde elim kadar kahverengi bir ayıcık vardı. Bu ayıcık bana annemden kalan iki şeyden biriydi. Bu ayıcığı nereye gidersem gideyim hep yanımda olurdu. Yanımda olunca huzurlu hissediyordum. Okula giderken de çantama koyardım. Çünkü babam olacak köpek bunu görürse yakacaktı. Aynen annem öldükten sonra bütün eşyalarını yakması gibi. Bir diğer şeyse bileğimdeki tokaydı. Tokayı annem öldükten sonra saçından almıştım sonra ise kendimi bildim bileli hiç çıkarmamıştım.

Adam bana "Bu arada tanışmadık. Ben Murat." Dedi.

Murat koyim de tur at

Lan sussana Ceren!

Bende adama "Memnun oldum Ceren Ece ben." Dedim. Kızım adam zaten senin adını biliyor mal mısın. Diye düşündüm.

Araba bir yerin önünde durunca hastane olduğunu anladım Murat Bey ile beraber DNA testi yaptırmaya gittik. Sonuçları beklerken merak edip "Kardeşim var mı?" Diye sordum.

O ise beni kalpten götürecek bir şey dedi. "Kardeşin yok 7 abin 1 ikizim var" WTF.

Ağzım bir karış açık bir şekilde Murat Bey'e bakıyordum. O ise bana gülümseyerek "Bu arada ikizinde erkek"

ULTRA MEGA WFF

Saniyeler sonra şaşkınlığımı atabildim. Sonunda DNA testi yapabildik. Ve sonuçları beklerken Murat Bey "Abinler sana soğuk davranabilir. Çünkü daha önce üç defa düşmanlarım tarafından farklı kişiler geldi. Ve onların hepsi milyonlarca paramızı alıp gitti. O yüzden sana soğuk davranmalarını garipseme olur mu?" Dedi. Kafamı aşağı yukarı salladım.

Murat Bey'in gözü elimdeki ayıya takıldı. Ve gülümsedi "Hala ayılarla mı oynuyorsun?" Dedi.

Ona hikayemi anlatmalımıydım bilmiyordum. Ama çok sempatik bir ifadeyle bakıyordu. Gözleri resmen bana güven! Diye bağırıyordu.

Neyse tüm hikayemi anlatmalıyım. "Ölen annemden kalma." Dediğimde. Gözlerine bir hüzün bulaştı. Ve "Onu çok seviyordun değil mi?" Bu bir soru muydu? "Tabiki herşeyden daha önemliydi o benim için." Dedim.

Birkaç dakika sonra doktor geldi ve "DNA sonuçlarına göre Ceren Ece senin kızın olduğu görülüyor." Dedi.

Murat Bey kafasını sallayıp arabaya geçtik. "Okulların kapanmasına iki hafta kaldı istiyorsan okula gitme." Zaten bizim okulun yarısı gelmiyordu. Başımı aşağı yukarı salladım.

"Eve mi gidiyoruz?" Diye sorunca. Başını salladı. "Babama haber verseydiniz." Bakışlarına saçma bir ifade yüklendi. Ve "O artık baban değil senin baban benim." Dedi. Kıskanmış mıydı?

Bu adam bize aşık kesin.

LAN CEREN İKİ DAKİKA SUS LAN.

"Bari eşyalarımı alsaydım." Dedim sanki çok eşyam varmış gibi. Babam denen adamın durumu çok iyiydi. Ama bana hiç bir şey almazdı.

Murat Bey "Hayır, zaten evde giyinme odan var." NEY NEY NEY?

OHA BU ADAM CİDDEN ZENGİN!

Bu sefer Ceren'ciğim cidden haklısın.

Araba durduğunda eve vardığımızı anladım. Başımı kaldırıp eve bakınca- BU NEY LAN.

Adamın evine ev demek çok saygısızlık olurdu bu ev değil malikaneydi. Ama öyle böyle bir malikane değil bir ada kadardı.