Alarmın sesiyle uyandım elime gelen mavi gömleği ve ayakkabımı giyip eczaneye doğru yol almak için hazırlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Durgundum. Sanki içime bir karanlık düşmüş gibiydi.Annem öldüğünden beri hiç sevgi görmemiştik. Ben kardeşime hem anne hem baba oluyordum.
Artık yorulmuştum üstümdeki yük ağırlaşmıştı. Vakit kaybetmeden dışarı çıktım. Telefonum çaldı.
Kayıtlı değildi.. Çok düşünmeden açtım.
-Alo?
054...7: Merhaba, Hazal siz misiniz?
- Ee.. Evet, buyurun?
054...7: Hazal hanım iş görüşmesi için yarın sabah saat 9.00 da sizi şirketimize bekliyoruz.
- Gerçekten mi?! Teşekkür ederim.Tamamdır.
054...7: İyi günler, rica ederim.
______________________
Her ne kadar iş için sevinsemde Alin'i evde bırakmak istemiyordum. Hasta olması beni çok telaşdırıyordu.
Eczaneye girdim ve doktorun istediği ilaçları aldım. Ama.. sanırım para yetmiyordu..
- "Toplam fiyatı nedir acaba?"
- "450₺ efendim"
Benim sadece 250₺ vardı. Paramın yettiklerini aldım.
Gözümden akan yaş istemsizce aktığına ne kadar kendimi kandırsamda istemli bir şekilde akıyordu.
Göz yaşımı silip eve girdim.Alin'in beni böyle görmesini istemezdim.
~~~~~~~~~~~~~
- Abla hoşgeldin.
- Tatlım, uyanmışsın. Bak şimdi sana harika bir kahvaltı hazırlayacağım.
- Tamam abla.
İlaçlarını nasıl verecektim? Bunlar sadece daha iyi olması içindi. Ona bir yalan uydurmak zorundaydım. Şuan ona bunu söylemek zordu daha ben bunu kabullenememiştim. Hastalığını sonunda öğrenicekti ama bana biraz daha zaman lazımdı. En azından bunu kabullenene kadar.
İlaçları alıp salona doğru gittim.
- "Bunlar kimin için?"
- Senin için tatlım doktor sağlığının iyi olması için bunları içmen gerektiğini söyle-
- "Benim sağlığım kötü mü?" diyerek sözümü kesti.. Ne diyeceğimi bilemedim.
- tatlım durumun tabi ki iyi ama doktor seni halsiz bulmuş o yüzden.
'' Peki'' dedi.
Ne yapacağım ben. Ne zaman söyleyeceğim!? Ya bir gün beni bırakır giderse..
Hayır hayır asla öyle bir şey olmayacak. _____________________
Alarm çaldı. Gözümü açtığımda gözüm ilk Alin'i aradı. İyiydi umarım. Kalktım ve hazırlanmaya başladım.Hava güneşliydi ama rüzgar güneşi bastırıyordu. Fazla soğuktu ...Ama onun gözleri kadar değildi...
Ne yapıyordum ben? Neden sürekli aklıma hep o geliyordu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En çokta kendim gibi olmayı seviyordum. Sanki baktığında gerçekten benmiş gibi.
Benden daha çok ben olmayı seviyorum.
Taksiye bindim. Cihan sokağı burasıydı sanırım.
Tam indiğim yerde "ERYAVUZ" holding yazıyordu, içeri girdim.
Beni bir asistan karşıladı.
- "Merhabalar! Hoş geldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim?"
- "Ben iş başvurusunda bulunmuştum."
-"Ah! Tabii isminizi öğrenebilir miyim?"
- "𝐇𝐚𝐳𝐚𝐥 𝐀𝐤𝐬𝐞𝐧"
-"Tamamdır. Sizinle görüşmek için "𝐀𝐥𝐚𝐳" Bey 4.katta sizi bekliyor olacak."
