3. İçimde kopan fırtına.

166 108 4
                                    

Babamın söylediği sözlerle kendimi bir kez daha şanslı hissetdim. Ne iyi bir babaya sahiptim değil mi?.
" Baba, çok çok teşekkür ederim" diyerek yanağına ıslak bir öpücük bıraktım. O da bu hareketimle gülümseyip, dudaklarını alnıma bastırdı." Senin için her şeyi yaparım"

" Biliyorum babacığım,ve ben senin sayende dünyanın en mutlu kızıyım" diyip elimle bileğini okşadım. " Doğan ben de geleyim seninle?" diyen annem dikkatleri üzerine çekti .

Baba' m elini benden çekip, anneme yaklaştı. Eğilip dudaklarına bu sefer o öpücük kondurdu. Annem de ellerini babamın boynuna doladı, babam ise ellerini o' nun yanağında gezdirdi. " Meral' im, biriciğim " diye mırıldandı." Benim gidip de ya orda başıma bir şeyler gelirse, seni de bu tehlikeye atamam" diyip iç geçirdi. Annem ağzını açıp,bir şeyler söylemek isterken, babam ellerini annemden çekip, benim de yanımdan geçerek merdivenlere yaklaştı.

" Asel, annenin yanında ol " diyerek merdivenlerden hızlı adımlarla indi. Annem yapacağı hiç bir şey olmadığını çoktan anlamıştı bile. Aniden gelen kapı çarpma sesiyle ikimizde artık babamın gittiğini anladık. Ne olacaktı?. Babam onu kurtaracak mıydı? . Bu sorular beynimi kemirirken annem " Ben odama çıkıyorum yavrum" . diyip çoktan gözden kaybolmuştu bile.

Yine mi yalnız kalmıştım ya. Sanki dışımda hiç birşeyler yokken, içimde fırtınalar kopuyor gibiydi. O kız... O kız kimdi acaba? .

2 saat sonra..

Belki de 2 saatdir ki , koltukta oturup babamı bekliyordum ama kapının yanından kilit açma sesi gelmesi üzerine yerimden kalktım. Koşarak girişe girmemle babam ve yanında nerdeyse benim yaşlarımda olan bir kız gördüm. O kadar güzel bir kızdı ki, yaralarına rağmen. Babam da beni görmesiyle birlikte " Bak, Asel benim kızım sana bahsetmiştim ya hani" dedi.

Ben de biraz tereddütlü davranarak kıza yaklaştım. Ama kız sanki benden korkmuş gibi koşarak bizden uzaklaştı. " Sakin ol nolur ya " diye mırıldandım . Fakat o beni dinlemeyip, aynı benim gibi merdivenlerden çıkarak kendini rastgele daha doğrusu benim odama kilitledi. Ben de arkasından gitmek isterken babamın eli beni durdurdu." Kızım, bence biraz dinlenmeye ihtiyacı var, hı? . dedi yorgun gözleriyle .

Ama niye korkmuştu ki? . " Zaten ailesi ile Mehmet iletişime geçmiş birazdan burda olurlar " diyip kafasını salladı.  " Tamam baba " dediğimde hiç bir şey söylemeyip, salona gitti. Siktir, siktir ki ben merak ediyordum o kızı . Bunun için sessiz addımlarla merdivenleri çıktım. Kendi odamın önüne gelip, kapıyı tıklattim. " Merhaba, yeninden tanışalım, ben Asel "  dedim nazik ses tonuyla. " Bak biliyorum belki de şimdi burda olmak istemezdin ailenin yanında olmak isterdin " dediğimde" Emin ol ki burda olmak evde olmaktan daha iyi " demesiyle şaşırdım. Sonunda, konuşmuştu.

" Ama sanırım burda da evinde olmayan biri var , hmm? " Ah hayır, hayır. Büyük ihtimalle güvercini görmüştü. Onu dışarda yaralı bulup eve getirmiştim . Hiç kimsenin görmesini istemediğimden de odamda saklıyordum onu . " Şey, bundan hiç kimseye bahsetmesen olur mu ? " diye sormuştum ki kapıyı açtı. Onu görmem ile gülümsedim ve içeri geçmek için izin aldım. Gelip yere, güvercinin yanına oturduk. 

" İsmi ne ?"
" Söyleyemem. Ben daha senin ismini bile bilmiyorum ki " diyerek tarvrimi ortaya koydum
" Melek Karayel " diyip güvercinin kafasını okşadı
" Bir şey soyliyem mi ?. Güvercinin bir ismi yok " diyip kahkaha atdım . Onu galiba tezgaha getirmiştim. O da gülüşünü özgür bırakıp, kafasını geriye atdı.
" Senden bir şey isteye bilir miyim?
" Buyur tabi ki "
" Bana su getire bilir misin? diye rica edince kiramayip ayağa kalktım. Ona beni burda beklemesini söyleyip odadan çıktım

Merdivenlerden inip önce salona girdiğimde babamı uyurken gördüm. Gidip üzerini örttukten sonra mutfağa girip bir bardağa su doldurup yukarı çıkmak isterken, evde yankılanan zil sesiyle elimdeki suyu bırakıp girişe doğru yürüdüm.

Kapıyı açmam ile karşımda yüzlerce kişiyi görmemle bozguna uğradıldim. Bunlar büyük ihtimalle Melek ' in ailesiydi. Önde duran kişinin elindeki silahı gördüğüm gibi kapıyı kapatmak isterken eliyle kapıyı durdurdu.
" Sakın diyeyim küçük hanım" diyip silahını cebine soktu. " Sssenn kimsin?? diyip endişemi belli etmeye çalıştım..

O ise bütün ciddiliyini takınıp " Afran Karayel. Asıl sen kimsin, kızıl?

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Arkadaşlar 2 ci bölüm çok kısa olduğu için bunu da atmak istedim.

Umarım, beğenirseniz 💕💕.Bol bol yorum atıp, yıldıza basmayı unutmayın lütfen 💗

ASAF (ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin