Her şey o ailenin hayatımıza girmesiyle birlikte başlamışdı. Nasıl bir aileydi bu aile?. Bize hem cenneti hem cehennemi yaşattılar. Bence cennetleri bile sahteydi onların görünmez bir cehennem. Çünki gerçekler alev alev yakar ve yakanda cehennemdir...
- Söz verdi Olric + Ne sözü efendim?. - İncir ağacı çiçek açınca geleceğim dedi. + Ama efendim. - Biliyorum Olric, sus.
Oğuz Atay - Tutunamayanlar....
"İncir ağacı genel olarak meyve veren ağaçlar içerisinde çiçek açmayan tek ağaç türüdür"...........🌹🌹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. Bölüm Bu şarkı en sevdiklerim arasında olduğu için sevinmiştim.
Gerçi bir ağa neden Müphem dinlerdi ki?.
Aklımda deli sorularla şarkıyı mırıldandım.
Şarkının en güzel kısmı gelince heyecanlanmıştım fakat hiç beklemediğim bir anda Afran müziğin sesini artırdı.
Yüzüne şaşkın şaşkın bakarken, çapkın bir bakış attı. Yok artık o aklımdaki olamaz değil mi?.
Kafasını bana çevirip, kurumuş dudağını diliyle ıslattı. Ne yapıyordu bu ?. Herhalde serenat yapacak hâli yoktu.
" Bakma öyle yabancılar gibi Sesin ayazken, içim üşür" - diyerek gözlerini gözlerime kenetledi.
Siktir, siktir. Serenat mı yapıyordu bana?. Kesinlikle bunun rüya olup olmadığını anlamam gerekiyordu. Bu sebeple kolumu cimcirdim.
" Ah, ah " ağzımdan dökülen nidalara karşılık sırıttı. Bu rezilliği görmüştü dimi?.
" Ne korkular azad etdim be canım Soyun sen de" derken aniden durup bir küfür savurdu.
" Affedersin yavrum, soyun diye demedim ben " dedi. Ben de " anladım " derecesine kafamı salladım ama ...
O ,yavrum mu demişti?. Yok canım yanlış duymuşumdur.
" Soyun sen de biraz beni düşün " " Göremezler canım, göremezler " Bakıyorum da sesi ne kadar güzeldi. Bu ses gerçekten ondan mı çıkıyor diye tereddütte etmişdim bir an .
Ama gerçekti. O bütün ihtişamıyla karşımda oturmuştu.
Ona karşılık gülümseyip, kafamı cama yasladım. Yağmur yine usul usul damlalarını döküyordu.
Ah, bu kadar yağmur yağsa, temizlenir mi bu şehrin yalan, dolan,adaletsiz sokaklarını.
Buna belki de yağmurun bile gücü yetmezdi ki .
Sende benim gördüğümü Onlar bir yudum nefesler Aşkım yalan değil, ne de hevesten. Çok bekledim bunu inan aç bana yüreğini. Şarkının geri kalanın da ben de ona eşlik etmiştim. İkimizin sesi harika ötesi bir uyum yakalamıştı.
