Arabadaydım,
Arka koltukta abimin yanında.
Annem arabayı kullanıyordu babam ise gideceğimiz yerdeydi babamın işi ve üniversitem için taşınıyorduk.
Bu yaz o kadar kötüydü ki hem arkadaşlarımdan hemde evimden uzaklaşıyordum.
Evet 𝐸𝑣𝑖𝑚𝑑𝑒𝑛..
Herşeyimdi ben o evde istenmeyerekte alınsam o ev büyüdüğüm yerdi 𝟤𝟫 𝘔𝘢𝘳𝘵 𝟤𝟢𝟢𝟨'da dünya'ya gelmiştim ve o evde büyümüştüm bu yüzden bu ev herşeyimdi.
Herşeyimdi çünkü birlikte büyüdüğümüz canımdan daha çok sevdiğim abim ve annemde vardı.
Canımdan çok sevdiğim biri daha vardı 4 yaşımdan beri beraber büyüdüğüm çocukluk arkadaşım.Onu 𝚈𝚊𝚗𝚕ı𝚣 𝚋ı𝚛𝚊𝚔𝚖ı𝚜̧𝚝ı𝚖.
O ve ben yalnız bırakılmaktan nefret ederdik.
Ama onu yalnız bırakmıştım.
Onu en son 4 yaşındayken hatırlıyorum yetimhaneden,kumral saçları bronzlaşmış yüzüne çok yakışıyordu. Ve güneş patlamasını andıran 𝘈𝘮𝘣𝘦𝘳 gözleri her zerresi o kadar güzeldi ki .
Ahh.. neden hala aklımda dolaşıyordu ben ona 𝐼̇ℎ𝑎𝑛𝑒𝑡 etmiştim. Hayalerimize 3 senemize. yetimhanenin arka bahçesindeydim onu ilk gördüğümde krize girmiş gibiydi 𝐂̧ı𝐠̆𝐥ı𝐤𝐥𝐚𝐫ı 𝐨𝐧𝐮 𝐤𝐨𝐫𝐤𝐮𝐧𝐜̧ 𝐛𝐢𝐫 𝐜𝐚𝐧𝐚𝐯𝐚𝐫 gibi gösteriyordu.Ağzı burnu kanıyordu onun yanına gidip gitmemekte kararsızdım. ama çocuksu içgüdüm onun yanına gitmem gerektiğini söylüyordu.
Ben çocuksu içgüdüme 𝗚𝘂̈𝘃𝗲𝗻𝗺𝗶𝘀̧𝘁𝗶𝗺.
Ona ne olduğuna sormak istemiştim fakat adım atmaya devam ediyordum. O ise adım seslerini duyup başını kaldırmıştı.kalın ve kasvetli dudaklarını birbirine bastırdı daha sonra dudakları aralanmıştı "Sende kimsin?" diye sordu.
Ben,
Ben aslında kimdim bunu defalarca kendimi sormuştum.Sen kimsin vira
ben,
Annesinin karnından çıkar çıkmaz yetimhaneye bırakılan o kız çocuğu,
Ben öz babası tarafından 3 yaşındayken yetimhaneden almaya geldiğinde "Baba" diye seslendiğimi bile bile taciz ve şiddete uğrayan o kız çocuğu,
Ben o sevilmediği yerde sevgi arayan o kız çocuğu,
Ben istenmediğim eve alınıp o evi bi şekilde alıştırılan ve büyüyen viraydım.
Ben hayatımı iki kişiden sevgi alıyorum diye onlara herşeyime veda edecek kızım.
Ben hiç annesini tanımamış o doğdu günde bırakılan 1 günlük bebeğim.
Ben viraydım.
Ona bütün bunları anlatmak istedim.
Ama ağzımdan sadece 'Benim adım vira' çıkabilmişti.
...O zamanla benim 𝗖̧ı𝗴̆𝗹ı𝗸𝗹𝗮𝗿ı𝗺ı iyileştirmişti.
Onun ise zaman 𝐂̧ı𝐠̆𝐥ı𝐤𝐥𝐚𝐫ı𝐧ı iyileştirmişti......
Soğuk soğuk esen rüzgarlı havada camı açmıştım çünkü içerisi havasızdı.
Yada bana öyle geliyordu çünkü eylül ayındaydık.Bana havasız gelme nedeni dar alanlardan nefret etmemdi. Sıkışmış gibi geliyordu bana havasız kalmış boğluyor gibi hissediyorum ve ben bundanda nefret ediyordum .
Aklıma o çok sevdiğim evin içinde ne işkenceler çektiğimi geliyordu.Evet annem ve abim bana iyi gelmiş olabilir,Evet babamdan az da olsa sevgi görmüşlüğüm vardı. Fakat o iyi biri değildi.
Annem ondan çok çekmişti ve anneannem..
Annem model tasarımcısıydı.
Babam yüzünden bırakmıştı.Benimde geleceğim hakkında hayallerim vardı.
Şimdi hatırlıyorumda çocukluk arkadaşımlada hayallerimiz bile vardı o polis olmak istiyordu. Ben ise dedektif olmak istediğimi söylerdim. Bi aralar bunun için lise mezunu olmamız yeterli olacağanı duymuştum ama şuan kararımı değiştirmiştim. Ben polisiye okuyup onu bir gün görebileceğime inanıyorum.bi aralar boksör kulübüne yazılmıştım abimin yoğun isteği üzerine.
Abim demişken o 24yaşında onun hayalleri vardı ve hepsini ellinden aldılar babamın pis işleri yüzünden.
Ama şimdi o'da tekrardan hayatını kaldığı yerden devam etmek istiyordu. Tekrar pilotluk okumaya gidiyordu. Başarılı bir öğrenciydi.Her şey zaten onun yüzünden olmuştu. babam ben 10 yaşındayken temiz adamdı holding'i vardı ve daha sonradan babmın uyuşturcu sattığı ortaya çıktı yani aslında çıkmadı biz öğrendik.
Annemle 25. evlilik yıl dönümü kutluyorduk.
Antalya'da ,babam içkiyi fazla kaçırmıştı. Fazlasıyla sarhoştu babamı severdim ama o güne'dek..
Ve bi an bize yaptığı tüm pislikleri anlatmaya başlamıştı.Kadın bile satıyormuş.
Onu kendi ellerimle her ne kadar boğumak istesemde bunu yapamayacağımı o'da bende biliyordum. Çocuktum çünkü.
O günden beri ona karşı nefret kusmaya başladım annemde öyle abimde.
Anneme ondan niye ayrılmadığını her sorduğumuzda ona muhtaç olduğumuzu söylerdi ama bilmiyor ki ben polis olunca her sattığı kadın uğuruna ona bir yıl hapis cezası verileceğime. Bunu ben ve içimdeki ses biliyordu.
Arabada kimse birbirini kelime dahi etmiyorlardı yol boyunca bir birimize bakmak haricinde başka yaptığımız yoktu çünkü biz birbirimize gözünden anlıyorduk.
Arabada sarsılmıştık. Annem durmuştu ona ne olduğunu sormak istesekte soramazdık çünkü. Bir şeye çarpmıştı. Ve gözlerindeki derinlik her şeyi anlatıyordu.Hayır annemin elleri titriyordu.
____________________________
İlk kurgum için bence güzeldi.keyif almıştım yazarken ve bir şeyi farkettim fazla noktalama işaretlerine takıntılı olamaya başladım.
Umarım herşeyi anlamışsınızdır arada yazım hataları olabilir kusura bakmayın bu arada tanıtımdaki annesi öz annesi deil öz babasıda deil.
Lütfen emek var oy verip yorum yaparsanız sevinirim. Her cuma bölüm atmaya çalışıcam