ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃសម្រាកចឹងហើយ sunghoon អត់ទៅធ្វើការទេតែសង្ងំនៅក្នុងបន្ទប់1ព្រឹកហើយមិនដឹងនៅធ្វើអីទេ ថ្ងៃរាងជ្រេបន្តិចទើបឃើញចុះមកខាងក្រោម
" អ៊ុំឃើញ riki អត់ " ក្រឡេកមើលឆ្វេងស្ដាំមិនឃើញក្មួយសំណព្វចិត្តទើបងាកទៅសួរម៉ែដោះដែលកំពុងរៀបចំអារហារថ្ងៃត្រង់នៅក្បែរនោះ
" អ៎ អ៊ុំឃើញនៅឯសួនច្បារឯណោះ "
ដឹងថាក្មួយជើងល្អនៅឯណាហើយក៏ងក់ក្បាលដាក់មនុស្សចាស់បន្តិចមុននឹងដើរទៅសួនច្បារក្រោយភូមិគ្រឹះ
" ehh " ដើរទៅដល់សួនច្បារហើយតែមិនឃើញទើបស្រែកហៅតែម្ដងបើដើរក៏រកមិនឃើញដែរព្រោះគុម្ពផ្ការខ្ពស់ត្រឹមចង្កេះនាយហើយ riki តូចមួយនឹងបើសិនគេពួនគឺរកមិនឃើញទេ!
" riki អូននៅឯណា៎ " (ហៅគេសុទ្ធតែអូនន៎😒)
" ហ៊ឺ~~~ពូជួយផងអូននៅនៀក៎ " ឯអ្នកជាពូឮសម្លេងក្មួយយំឲ្យជួយក៏ស្ទុះវឹងទៅរកតែម្ដងទាំងភ្នែកនៅកញ្ចឹង.កខ្លាចក្មួយមានគ្រោះថ្នាក់ហ៎តែពេលរត់ទៅដល់ធ្វើឲ្យគេហួសក្រពុលមុខស្ទើរក្រញ៉ាញ់ខួរ(ខួរដែលស្រឡូនពីកាល៎🙂)
" ពុទ្ធោ..!ហើយខ្វះអីលេងមែនបានទៅឡើងនៅលើដើមឈើនឹង? "
" អផ្សុកពេកទើបឡើងលេង តែឡូវរកផ្លូវចុះវិញអត់កើតទេ ហ៊ឹកៗ " riki ឆ្លេឆ្លារកហក់ចុះបន្តិចអីបន្តិចតែអត់ហ៊ានព្រោះដើមឈើរាងខ្ពស់ដែរ បើហក់ទៅច្បាស់ណាស់បើមិនបាក់ដៃក៏បាក់ជើងមិនខាន!
" ចោះពេលឡើង!ធើម៉េចបានឡើងរួច "
" អត់ដឹងទេ!ហ៊ឹក "
" បានៗឈប់យំហើយឥឡូវហក់ចុះមកចាំពូទ្រ "
" ពូច្បាស់អត់!ថាហក់ទៅហើយអត់បាក់.ក "
" ច្បាស់!ហក់មក " នាយងក់ក្បាលបន្តិចដើម្បីឲ្យក្មួយទុកចិត្តថា វាមិនអីទេហក់មក!
* ព្រូស៎ *
គ្រាន់តែឮពូថាអត់អី riki ក៏ហក់ចុះតែម្ដងធ្វើឲ្យអ្នកចាំទ្រនៅឯក្រោមត្រៀមខ្លួនសឹងមិនទាន់ បណ្ដាលឲ្យនាយដួលទៅលើដីទាំងឱប riki ជាប់នឹងដៃ
" ពូៗម៉េចហើយ " riki ងើបចេញនឹងចាប់ដៃនាយអង្រួនតិចៗក្នុងបំណងឲ្យគេងើបឡើង
YOU ARE READING
លង់ស្នេហ៍ក្មួយក្រៅត្រកូល
Short Story" បើមិនមានការអនុញ្ញាតពីពូឯងគ្មានសិទ្ធស្រឡាញ់អ្នកណាទាំងអស់ " " ផ្ដាច់ការ គួរឲ្យស្អប់ " riki
