"Ano ang hanap nyo mga iho?" tanong ng tindera sa hinintuan naming tindahan dito sa palengke.
Maingay ang paligid at kaiba ang amoy. Kanya kanya ng tawag ng costumers.Sa kabilamg banda ay ang mga fish vendors at sa kabila ay mga vegetables vendors, dito sa pwesto namin ay ang mga nagtitinda ng retailed products.
Napakapit ako sa dulo ng shirt ni Atlas at napatabi nang may dumaang lalaki na may tulak tulak laman ang banyera ng isda. Mabilis ang lakad nito at halos tumakbo na.
Nakangiwi kong nilibot ang tingin sa paligid. Damn! what kind of place is this. Ang ingay ingay.
"Ayusin mo yang mukha mo,ngayon ka lang ba nakapunta ng palengke?" Atlas suddenly asked.
Naramdaman niya yung kapit ko sa damit niya.
"There's another groceries store somewhere here, bakit ba kasi dito mo ako dinala?" tanong ko pabalik.
He chuckled. "Mas mura dito ang bilihin,boss"
"Ito na iho."
Kinuha ni Atlas ang inabot ng Ale. Mukhang iyon yung mga ingredients para sa gagawin namin. Sa sobrang pag observed ko sa paligid,hindi ko namalayan na nakabili na siya.
Kinuha ko ang wallet ako iaabot na sana ang bayad nang maunahan ako ni Atlas.
"Ako na ang magbabayad,itabi mo nalang yan" seryosong sabi niya.
What he said is true. The products here is cheap unlike to other store I used to buy.
Pagkatapos magbayad,naglakad na kami palabas ng palengke. Hawak niya ako sa braso upang hindi mabangga ng ibang tao.
My phone beeped,it was Manang.
Manang Lila:
Iho,pasensya na pero puwede kabang bumili ng isda diyan. Nakalimutan kong mag pabili kahapon. Yan ang tanghalian natin. Salamat,iho.
Nasapo ko ang noo nang mabasa ang text niya. Kung kailan malapit na kami sa labasan tsaka pa siya nag text.
He loosened his grip when he felt that I stop from walking. Problemado kung binalikan ng tingin ang dinaanan namin kanina.Madumi iyon kaya ngumiwi ako.
"Bakit?" tanong niya.
I stumped my feet on the ground. Tinaas ko ang phone at pinakita ang text ni Manang.
He chuckled.
"Wala kang choice. Si Manang ang nag utos!" may halong pananakot ang tono niya.
Hinila niya ako kaya wala akong nagawa kundi mag padala. Ilang mura ang nabanggit ko sa isip dahil masyadong mabilis ang lakad niya.
"Pwede bang dahan dahan?" tumigil ako sa binawi ang kamay mula sa hawak niya. I glared at him at tinuro ako slipper ko. "Look at my slipper."
May mga putik na iyon pati na din ang ibang daliri ko sa paa. Tumingin siya doon at ngumuso. Kinuha niya ang panyo sa bulsa ng pants at nagulat ako nang mag bend siya ng kaunti para makaupo.
"Hey,what the fuck are you doing?" tanong ko.
Hindi siya umimik.
"Atlas!" medyo galit kong tawag.
Pinunasan niya ang slipper at paa ko gamit ang panyo niya. Magaan ang kamay at parang ingat na ingat.
My cheeks flushed when other people curiously watching us. I covered both of my hands to my face because of embarrassment.
Rinig ko ang bahagyang tawa niya. Sinamaan ko siya ng tingin pero umiling lang at tinuloy ang pag tanggal ng putik sa paa ko.
Nang matapos ay tumayo na at nilagay ulit sa bulsa ang panyo.
