Three days. Three day's since the last time I saw him. Sa tatlong araw na yun,hindi ako lumabas ng bahay. Inabala ko ang sarili sa pag handle ng hacienda ng hindi lumalabas ng bahay.
Pinanindigan ko talaga ang pag iwas sa kanya. I think,this is also for the both of us. Us? There's no Us Seb, he's just being friendly,that's all. Ako lang yata talaga ang naapektuhan sa ginagawa niya and it was a fucking normal for him.
I can't help but to blame his gestures. He was giving me a false alarm for god sake. At heto naman ako, bigay na bigay. Unti unti nang nahuhulog.
In that executive day's, lagi siyang pumupunta dito. Walang mintis. Hinahanap ako kay Manang but I always have reasons kaya walang naggagawa kundi umuwi nalang. Minsan, dumadaan sa tapat ng balkonahe ng kwarto ko.
Katulad kahapon, I was busy with the papers when I noticed him outside. May dalang grass cutter at shirtless. Sumisilip silip mula sa baba, he also pretending that he is busy with the plants kahit kagugupit lang. Panay ang sulyap sa kwarto ko,hindi niya alam na nakasilip din ako sa kanya mula sa taas. Mabuti nalang talaga at may kurtina ang glass door. Ilang minuto din ang itinagal niyang pagmamanman sa balkonahe ko bago huminga ng malalim at umalis.
I felt guilty after that. I'm avoiding him nang hindi niya alam ang dahilan.
He also message me asking if I have a problem. If I am okay. That if we can talk at personal. I was just reply him, Okay, I'm fine and maybe some other time. Maybe he noticed that I need time that's why he didn't forced me at all.
Pero ngayong araw, mukhang hindi ko na siya maiiwasan pa.
I sighed.
"Heto pa!" Manang gave me the Tupper wear of meat.
I was preparing the table here in the garden. Naka ready na ang lahat ng kailangan. Hinihintay ko nalang silang dumating. Pinaghandaan ko talaga ito dahil namiss ko silang ka bonding. Light yellow ang Christmas lights na nakapaligid dito sa garden. Malamig ang simoy ng hangin ngayong gabi.
I bid a thanks to her before she went back inside.
Pinagkuskos ko ang dalawang palad sa isa't isa dahil sa lamig. I'm wearing a yellow hoodie and Jogging pants. Sinadya ko talaga dahil alam kong malamig na kapag ganitong oras. Ibang iba kapag nasa Manila ka.
My hair distracting me dahil sumasayad ito sa mata ko at medyo masakit dahil nasusundot. My hair is kinda long na because I've always forgot to go to barber shop.
Nang hindi na matiis, umakyat na ako sa kwarto at kinuha ang color black headband. Sinuot ko iyon at chineck ulit ang itsura sa salamin ang itsura bago bumalik sa baba.
I heard Lowe's voice when got out in my room. Mukhang andun na silang lahat sa sala. Kanya kanya sila ng ingay, nangunguna na ang bunganga ni Lowe at Ida. Tumuloy ako sa pagbaba.
"Shet,ang laki ng bahay nila Seb!" si Ida.
"Malaki din yung ano ko" Lowe proudly said.
"Ilugar mo naman yang kahihiyan mo Lowe kaya talaga minsan gusto na kitang itakwil bilang kaibigan eh!Ang bastos" bawi naman noong isa.
"Ikaw ang bastos! Puso ang tinutukoy ko, naneto!"
Naabutan ko silang papasok,nangunguna ang dalawang madaldal habang nasa likod yung tatlo. Sheena embarrassedly covered her face with her both hands, Luciana and Idris eyes sparkling habang nililibot ang tingin sa sala. Then, I found Atlas serious eyes, he's already looking at me.
He's wearing a white shirt and navy blue pants. Seryoso ang tingin sa akin kaya halos manginig ako habang bumababa. Lumunok ako bago ibaling ang tingin sa iba.
