Destiny Await In Burma

4 ZG

တစ္ညလုံးမအိပ္ထားရသျဖင့္ အရမ္းပင္ပန္းကာအိပ္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ထယ္ေယာင္း လာမဖြင့္ေသးေသာ အိမ္တံခါးအား ေခါင္းမွီကာ ခဏမွ် ေမွးေနရင္း မတ္တပ္ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ထယ္ေယာင္းတံခါးဖြင့္လိုက္သည့္အခါ ထယ္ေယာင္းကိုယ္ေပၚသို႔ လဲက်လာေသာ ေဂ်ာင္ဂု​၏ ခႏၶာကိုယ္။ ထယ္ေယာင္းမွာ အစကတည္းက စိတ္ပူေနရသည္မို႔ လန႔္သြားရကာ ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ မႏိုင္မနင္း ဆြဲေပြ႕ကာ ဆ္ိုဖာေပၚသို႔ တင္လိုက္သည္။

ေဂ်ာင္ဂုအႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ကိုလည္း ဒဏ္ရာရွိမရွိ လိုက္ရွာေနမိသည္။ ေဂ်ာင္ဂု​ မေန႔ကတည္းက ဝတ္ထားေသာ တီရွပ္ အနက္အား ဆြဲခြၽတ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ဒဏ္ရာရွိမရွိ ေသခ်ာလိုက္စစ္မိသည္။

ေဂ်ာင္ဂုမွာလည္း ေမွးေနတုန္း ေခတၱမွ်အိပ္ေပ်ာ္သြား႐ုံသာ ျဖစ္သျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္အား လာကိုင္သည့္ စိမ္းသက္ေသာ အထိအေတြ႕တို႔အား ခံစားေနရသည္။

တျခားသူသာဆိုလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းထကာ တြန္းဖယ္မိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထယ္ေယာင္းဆိုသည္ကို သိသည့္မို႔ ဘာလုပ္ေနလဲ သိခ်င္၍ ၿငိမ္သာေနလိုက္သည္။

ထယ္ေယာင္းမွာ အေပၚပိုင္း ခႏၶာကိုယ္အား ထိခိုက္မႈမရွိေၾကာင္း ေသခ်ာသည့္အခါတြင္ ေဂ်ာင္ဂုေျခေထာက္၌ ဒဏ္ရာပါမပါၾကည့္ရန္ ဝတ္ထားေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအရွည္တြင္ပတ္ထားေသာ ခါးပတ္အား ဆြဲျဖဳတ္၍ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအား ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္။

ထိုအခါမွ ေဂ်ာင္ဂုမွာ အလန႔္တၾကား ထထိုင္ကာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအား ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပန္ဆြဲတင္လိုက္သည္။ထို႔ျပင္ ညီေလးေနရာအားလဲ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအေပၚမွ လက္ျဖင့္ထပ္အုပ္ထားေသးသည္။

"ေယာက်ၤားေလးခ်င္း ဘာရွက္စရာပါလို႔လဲအစ္ကိုရ၊ ကြၽန္ေတာ္က အစ္ကို႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီပဲ ခြၽတ္တာပါ ဟိုလူေတြနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ၿပီးဒဏ္ရာပါမပါ ၾကည့္မလို႔ပါ"

"ကိုယ္ ဘာဒဏ္ရာမွမရပါဘူး စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့ေနာ္၊ သြားအိပ္ေတာ့မယ္"

"ရွက္မေနပါနဲ႔၊ ေရကူးကန္သြားရင္ေတာင္ Boxerနဲ႔ပဲ ကူးေနတာမဟုတ္ဘူးလား"