Gözlerindeki Evren | TaeGyu

Bölüm 4

yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınn✯

Taehyun işlerini tamamladıktan sonra şirketten çıkıp babası ile olan akşam yemeği için arabasına ilerledi. Yemekte ne hakkında konuşacakları çok açıktı. Şirket ve şirketin geleceği. Kang Grup son on yıl içersinde çok hızlı büyümüştü. Şirketin farklı alanlarda çalışmaları artmıştı. Kang Otels, Kang Lojistik ve Kang Tasarım ve Tekstil olmak üzere birçok farklı alan üzerinde gelişmişlerdi. Ama özellikle inşaat ve mühendislik alanında gelişmiştiler. Korenin en iyi ikinci şirketi olarak birçok dergide ve makalede yer aldılar. Sadece Kore'de değil aynı zamanda yurt dışındada önemli faaliyetlerde bulundular.Bazı gelişmiş ülkelerde beş yıldızlı otelleri bulunmakta.

Son zamanlarda herhangi bir sıkıntı ile karşı karşıya gelmediler. Babasının konuşacağı konunun yeni projeler hakkında olacağına neredeyse emindi. Anlamadığı tek şey neden ona daha önceden haber vermeden yemeği düzenlemesiydi. Ayrıca yemeği neden evde yemiyorlardı. Her zamanki gibi yemeği evde yiyip şirket hakkında tartışabilirlerdi.

Taehyun kafasını kurcalayan soruların cevabını zaten birazdan alacağanın farkına vardı ve yola odaklanmaya karar verdi. Konum olarak doğru yerdeydi. Sade görünen ışıklı restaurantın önünde arabısını park etti. Arabadan indikten sonra girişe doğru yürüdü. Küçük bir yerdi. Küçük ve oldukça samimi gözüküyordu. Içeriye girdiğinde havayı dolduran yemek kokusu Taehyun'un ağzını sulandırdı. Birçok bitki ile süslenmiş olan restaurantın ışıkları sarı ağırlıklıydı, içeriye daha sıcak bir hava katıyordu.

Taehyun babasının oturduğu görünce ona doğru ilerledi. "Merhaba baba." dedi Taehyun.

Babası Taehyun'u görünce gülümsedi, yaşlı alfanın gözlerinin kenarları kırışmıştı. Ayağa kalktı ve sarılmak için kollarını açtı. "Selam evlat. Gel buraya." 

"Baba sanki günlerdir görüşmüyormuşuz gibi davranma lütfen." dedi Taehyun. Babasının sarılma isteğine karşılık verdi. Yaşlı alfa ondan biraz kısaydı. Sarılmayı bitirdikten sonra cam kenarındaki masaya oturdular.

"Evde olduğun zamanlarda seni sadece yemek masasında görebiliyorum. Her zaman çalışma odana gidip çalışmaya başlıyorsun. Sadece oğlumla geçirdiğim zamanları özlüyorum. O kadar meşgulsün ki sabahları şirkete daha erken gidebilmek için kahvaltını doğru düzgün yapmıyorsun. Açıkçası bu kadar fazla çalışman annen ile beni çok endişelendiriyor." dedi babası Taehyun'a endişeli gözlerle.

Taehyun umursamazca "Buraya bunu konuşmaya mı geldik biliyor-"

Babası sözünü kesti. "Hem evet hem hayır. Sadece seninle biraz zaman geçirmek ve sohbet etmek istiyorum. Biliyorsun son zamanlarda zor şeyler yaşadık." dedi babası ve iç çekti. "Ama önce yemeklerimizi sipariş edelim." dedi gülümsemeye çalışarak.

"Tamam bu akşamı sana ayırıyorum." dedi Taehyun.

Babası gülümsedi ve siparişleri vermek için garsonu çağırdı. Garson gelince ikiside siparişlerini verdi. Yemekleri gelene kadar iş ile alakalı konularda konuştular. Yemekleri bittikten sonra oturmaya ve konuşmaya etmeye devam ettiler. Oldukça normal konuşmalardı. Taehyun kendini çok rahatlamış hissediyordu ta ki babası tekrar konuşuna kadar.

"Taehyun seninle bazı önemli konular hakkında konuşmam gerekiyor. Konuşacağımız konular seni biraz rahatsız edebilir ama beni iyi dinlemeni ve sözümü kesmeden sonuna kadar dinlemeni istiyorum." dedi babası.

Taehyun gerilmişti. Babası ile ilk defa ciddi bir konuşma yapmıyordu ama onu rahatsız hissettirebilecek bir konuda ilk defa konuşuyorlardı. Babasının bakışları ciddileşti. Yaşlı alfa bir kere öksürdü. Taehyun ona devam etmesi için onaylayan bir bakış gönderdi.